The effect of dialysis environment and the clinical state of the patients with chronic renal failure on the high flux dialyzers

Abstract

Böbrek yetmezliği ile ilgili uzun süredir yapılan araştırmalar yüksek akım hemodiyalize olan rağbeti son yıllarda artırmıştır. Yüksek akım diyalizörlerinde kullanılan polimerik fiberlere, uygun görülen diyaliz ortamının etkisini ortaya çıkaracak deneysel teknikler bu çalışmada kullanılmıştır. Yüksek akım özellikli polisulfon ve poliamid membranların kararlılığı ile ilgili deneysel çalışmalar hazırlanmış ve uygulanmıştır. Kronik böbrek yetmezliği dışında başka bir tıbbi problemi olmayan ve diyaliz yaşı iki yıldan az olan hastalara uygulanan yüksek akım hemodiyaliz seansları sonrası elde edilen fiber tüpler ile kullanılmamış fiber tüpler üzerinde deneysel çalışmalar yapılmıştır. Kullanılmamış ve kullanılmış diyaliz membranları üzerinde yapılan mikroskopik etütler yüksek akım hemodiyalizin morfolojik değişmelere yol açtığını göstermiş ve mekanik deneyler ile de bu değişimin mekanik özellik parametrelerinde düşüş meydana getirdiğini göstermiştir. X-Işını difraksiyonu tekniği de diyaliz işleminin yapıdaki kristalin fazları artırdığını ortaya çıkarmıştır. Benzer neticeler kalorimetrik incelemeler ile de elde edilmiştir. FTIR incelemeleri, bu tekniğin kapasitesi dolayısıyla yeterli bilgiler verememiştir. Yapılan deneysel çalışmalar sonucunda, yüksek akım hemodiyalizin diyalizde kullanılan polimerik malzemeleri büyük ölçüde mikroyapısal ve mekanik özellik bakımından değiştirmekte olduğu ve arzu edilen özelliklerin dışına çıkan yapıda malzemelerin ortaya çıktığı görülmektedir. Dolayısıyla, dönüşümü olmayan bu yapısal değişmeler, aynı diyalizörün müteakip kullanımı halinde klinik problemlerin ortaya çıkmasının sebebi olabilecektir.

In order to optimize the renal replacement therapies many researches have been going on for many years. The tendency for dialysis therapy is towards high flux hemodialysis in the last few years. For understanding the behavior of newly designed hollow fibers under high flux dialysis condition, new experiments should be designed. Experiments are designed to study the stability of the two different membranes, polysulfone and polyamide, from high flux dialyzers. Hemodialysis sessions were performed on a group of patients with dialysis ages less than two years and without any other accompanying disease. Microscopical studies performed on virgin and used dialysis membranes showed morphological changes during dialysis session. Mechanical tests revealed the differences in the mechanical properties of virgin and used membranes. The change in the degree of crystallinity of the polysulfone and polyamide membranes during dialysis was observed under X-Ray Diffraction (XRD). It was found that dialysis increases the crystallinity. This issue is very important for dialysis centers performing reuse procedures for dialysis centers, because any damage to dialysis membranes would cause very serious clinical complications. Differential scanning calorimetry (DSC) studies showed structural changes resulted by dialysis. Unlike the other analytical techniques used, the capacity of FTIR did not give enough information. The data obtained in the course of this study showed that high flux dialysis sessions cause irreversible structural changes, which may result in clinical complications during reuse of dialyzers.