Biochemical modification of biodegradable nanofibers

Abstract

Geleneksel kaynaklardan sağlanan hücrelerin, uygun bağışcı bulma, doku reddi ve bağışıklık sistemi ile ilgili problemler gibi bir çok dezavantajı vardır. Bu bağlamda arzulanan doku kültürlerini oluşturabilmek için çeşitli hücre iskelesi malzemeleri, yüzeyleri ve biyokimyasallar üzerinde emek harcanmaktadır. Bu konudaki bilgimiz zamanla artsa da daha fazla çalışma yapılması gerekmektedir. Bu tezin amacı, hisitidin ve fetüin immobilize Poli-($/epsilon$)-kaprolakton (PCL) membran ve nanofiber örgüleri hazırlayarak PCL'nin biyouyumluluğunu geliştirmekdir. PCL nanofiber örgüler elektroeğirmeyle ve PCL membranlar ise çözelti dökme yöntemiyle üretilmiştir. Yüzeylerin modifikasyonu için önce heksametilendiamin (HMDA) kullanılarak PCL yüzeylerde amino grupları oluşturulmuştur. Yüzeydeki amino grupları üzerine histidin ve fetüin bağlanması siyanamid ve N-hidroksisüksinimid (NHS) yardımıyla gerçekleştirilmiştir. Fourier dönüşümlü kızılötesi spektroskopisi (FTIR), X-ray fotoelektron spektroskopisi (XPS) ve taramalı elektron mikroskobu (SEM), modifikasyonların karakterizasyonunda kullanılmıştır. Yüzey modifikasyonunun hücre üremesine etkileri, L929 fibroblast benzeri bağ doku hücreler kullanılarak incelenmiştir. Hücre kültürleri ve yapılan MTT testi ve hücre kültürü çalışmalarında, histidin miktarındaki artışla orantılı olarak, histidin modifiye PCL nanofiber örgüleri, histidin modifiyeli PCL membran ve diğer kontrol gruplarından daha yüksek hücre büyümesi yüzdesi göstermiştir. Sonuçlar PCL'nin biyouyumluluğunun basit bir amino asit ile geliştirilebildiğini ve bu yapıların bir çok farklı doku mühendisliği uygulamasında kullanılabileceğini göstermiştir.

Providing the cells from conventional sources have many disadvantages like; difficulty of finding a suitable donor, rejection of the tissue by the body and immune system related problems. In this context, in order to fabricate desired tissue cultures, many efforts are going on development of various cell scaffold materials, surfaces and biochemicals. Although our knowledge on this subject increases in time, more studies are needed to be done. In the purpose of this thesis, histidine and fetuin immobilized Poly-$/epsilon$-caprolactone (PCL) membranes and nanofiber meshes were prepared to enhance biocompatibility. PCL nanofiber meshes were produced via electrospinning and PCL membranes by solvent casting method. For the surface modification in the first step, hexamethylenediamine (HMDA) was used to introduce amino groups onto the PCL surfaces. Histidine, and fetuin immobilization on amino groups of the surface carried out by using cyanamide and N-hydroxysuccinimide (NHS). Fourier Transform Infrared Spectroscopy (FTIR), X-ray Photoelectron Spectroscopy (XPS) and Scanning Electron Microscopy (SEM) were used for the characterization of modifications. The effects of surface modification on cell proliferation were studied by using L929 fibroblast-like cells. MTT assay and cell cultures studies have shown that histidine modified PCL nanofiber meshes have shown higher cell proliferation percentage than histidine modified PCL membranes and control groups within increasing histidine content. According to the results it was shown that PCL biocompatibility can be enhanced with such simple amino acid histidine and it is possible to use these surfaces in many different tissue engineering applications.