Social rationality of lower class criminal practices in the late nineteenth century İstanbul

Abstract

Atatürk İlkeleri ve İnkılap Tarihi Enstitüsü'nde Yüksek Lisans derecesi için İlkerCörüt tarafından Eylül 2005'de teslim edilen tezin kısa özetiBaşlık: Geç 19.yy İstanbul'da Alt-Sınıf Kriminal Pratiklerinin SosyalRasyonalitesiGeç 19.yy, elitler arasında iş, toplum ve suça dair yeni bir zihniyetin doğuşunatanıklık etti. İş toplumun dayandığı temel ilke olmaya başladıkça, işsiz ve yoksullarda sosyal düzene karşı ciddi birer tehdit olarak algılanmaya başladılar. Toplumcaonaylanmayan bütün davranış ve değerler onlara atfedildi ve saygın toplumunsınırları ötesinde konumlandırıldılar.Yasal önlemler de bu yeni kriminal sınıfimajının oluşmasına katkıda bulundu. Bu tez, geç 19.yy'da İstanbul'un alt-sınıfüyelerince işlenen mülkiyet ve şiddet suçlarını, bu suçların sosyal rasyonalitesiniçözümlemek amacı doğrultusunda ele almaktadır. Bu suçlar göstermektedir ki nemülkiyet suçları kendi alanlarında uzmanlaşmış profesyonel bir kriminal sınıftarafından işlenmektedir ne de şiddet suçları özsel olarak saldırgan ve dejenere birsosyal grubun saçma, anlamsız ve barbar hareketleridir. Çoğu kriminal pratik alt sınıfyaşamının entegre bir parçasıydı ve İstanbul'un dürüst emekçi sınıfından sosyal veahlaki olarak ayrılmış bir kriminal sınıf bulmak imkansızdı.iv

An abstract of the Thesis of İlker Cörüt for the degree of Master of Arts from theAtaturk Institute for Modern Turkish History to be taken September 2005Title: Social Rationality of Lower-Class Criminal Practices in the Late NineteenthCentury İstanbulThe late nineteenth century witnessed the emergence of a new mentality about work,society and crime among the Ottoman elites. As work became the central principleon which society was based, the unemployed and poor began to be perceived asserious threats to the social order and all socially unapproved behaviours and valueswere attributed to this group. They were located outside the bounds of respectablesociety and legal measures also contributed to the construction of a new criminalclass image. This thesis focuses on both property and violent crimes committed bylower-class individuals in the late nineteenth century İstanbul to analyze the socialrationality of these crimes. These cases show that property crimes largely were notcommitted by members of a professional criminal class who were experts in theirbranch and that violent crimes were not the senseless, meaningless and barbaric actsof essentially aggressive and degenerate social groups. Rather, most of the criminalpractices were an integral feature of lower class life and it was impossible to find acriminal class socially and morally separated from the honest laboring class ofİstanbul.iii