A history of the social struggles in Fatsa 1960-1980

Abstract

Bu tez Fatsa deneyiminden yola çıkarak, 1960'lar ve 1970'lerde Türkiye'dekitoplumsal mücadelelere iliskin kollektif hafızayı tazeleme çabalarına küçük de olsabir katkı yapmayı amaçlamaktadır. Bu amaç dogrultusunda tezde sıradan insanlarıntoplumsal esitsizliklere dair gündelik deneyimlerine ve bu esitsizlikleri asmamücadelelerine odaklanan bir toplumsal tarih anlayısından yararlanılmıstır. 1960 ile1980 arasındaki toplumsal çalkantılar resmi tarihyazımında basitçe sag-solçatısmaları, gençlik radikalizmi ve anarsiye indirgenirken dönemle ilgili sosyalbilimler literatüründe de çogu kez birtakım makro-yapısal dönüsümlerin kaçınılmaztoplumsal yansımaları olarak ele alınmaktadır. Bu tez ise bahsi geçen çalkantılarıngerçekte emekçi kitleler ile sermaye arasındaki çetin sınıf mücadelelerinin birgöstergesi oldugunu ileri sürmektedir. Bu argümana uygun olarak tezde söz konusudönemin tüm ülkede toplumsal muhalefet dalgasının kabarısına tekabül ettigi vebunun sonucunda da emekçi kitlelerin direnis ve mücadelelerinin gelenekselanlatılarda elitler arası mücadelelerle sınırlandırılan siyasal alanın temel bilesenihaline geldigi savunulmaktadır. Politikaların, sıradan insanların somut sorunlarınıçözmeyi amaçlayan gündelik mücadeleler içerisinde devrimciler ve halk arasındagelisen diyalektik bir iliski tarafından sekillenmesini mümkün kılan yerel karakterisayesinde, Fatsa'daki toplumsal muhalefet genis biçimde kitlesellesmis ve bu ortabüyüklükteki sahil kasabası ülkedeki en siddetli toplumsal mücadelelerden birinesahne olmustur.

This thesis aims to make a modest contribution, via the Fatsa experience, to theefforts to revive the collective memory about the social struggles in Turkey in the1960s and 1970s. To achieve this target, the thesis utilizes a social history approachthat focuses on the everyday experiences of ordinary people regarding socialinequalities and their struggles to overcome these inequalities. The socialdisturbances between 1960 and 1980 are reduced merely to left-right conflicts,youth radicalism and anarchy in the official historiography, and usually to theinevitable social reflections of some macro-structural transformations in the socialsciences literature about the period. This thesis argues that in reality thesedisturbances were a sign of the strict class struggles between laboring masses andcapital. In accordance with this argument, it is claimed that the period in questionamounted to a historical swelling of the social opposition wave all over the country,as a result of which the resistances and struggles of laboring masses became theprincipal component of the political sphere that is generally restricted to inter-elitestruggles in traditional narratives. Thanks to its local character which ensured thatthe policies were shaped by a dialectical relation developed between therevolutionaries and the people within the everyday struggles aiming to overcome theconcrete problems of the common people, the social opposition in Fatsa acquired anextensive mass support, and this middle-sized coastal town became an arena of oneof the most severe social struggles in the country.