Anatolian Tigers: Local adaptability to global compatitiveness in Kayseri

Abstract

Bu çalışma öncelikle yeni dünya ekonomisine ve buna bağlı olarak ortaya çıkan uluslararası liberal piyasa modellerine yerelde verilen tepkileri ve adaptasyon sürecini dikkate alarak Türkiye İmalat Sanayii verileri üzerinden ?Anadolu Kaplanları? olarak bilinen 1980 sonrası ihracata dayalı büyümede aşama kaydetmiş ve sanayileşme yolunda ilerlemiş Anadolu illerini ve özelliklerini belirlemeyi, ikinci olarak da bu süreçlerin sosyo-iktisadi ve kurumsal yönlerini anlamak için Orta Anadolu'da bahsedilen hızlı sanayileşmenin tipik bir örneğini teşkil eden Kayseri üzerine yoğunlaşmayı amaç edinmiştir.Denizli, Gaziantep, Kahramanmaraş, Kayseri, Konya ve Malatya olarak sınıflandırılan Anadolu Kaplanları özellikle imalat sanayiinin emek yoğun sektörlerinde, devlet desteğinden bağımsız, daha çok kendi dinamiklerine dayanan ve 1980 sonrası liberal piyasa sistemine geçiş ile ortaya çıkan göreceli bir adaptasyon başarmışlardır. Kayseri örneğinde yerel kurumların ve Anadolu'daki yaygın Küçük ve Orta ölçekli işletmeciliğin Esnek Üretim Modelleriyle uyumu gözler önüne serilmiştir. Kayseri imalat sanayii firmaları geleneksel toplumsal ilişki ağları ve kamusal ve özel kurumlardaki yerellik unsurları ile değişen rekabet koşullarına uyum sağlamışlardır. Konu yerelin küresele olan eklemlenmesi ve geleneksel toplumlardaki sosyal ilişkilerin rekabetçi piyasa ekonomisinde iletişim ve dönüşüm ağlarını artırmadaki artan etkisini göstermektedir.

This study aims to analyze the post-1980 export-oriented industrialization story of the leading provinces of Anatolia, the commonly called ?Anatolian Tigers?, by focusing firstly on the Turkish manufacturing industry data with references to the impacts of the changing global economics and local adaptation to the liberal system; second, particularly through concentrating on the socio-economic institutional aspects of the development in Kayseri, a typical Central Anatolian rapid industrialized province.A relative adaptation in particularly labor-intensive sectors of manufacturing industry regardless from state supports into the global market economies is observed in Denizli, Gaziantep, Kahramanmaraş, Kayseri, Konya ve Malatya that classified as Anatolian Tigers. The local institutions in Kayseri provided a ground to benefit from the advantages of flexible production models underlining the prominence of SME prevalently seen in Anatolian manufacturing firms. The manufacturing firms in Kayseri benefited from networks arising from the social ties seen in traditional relations, and from the localities of public and private institutions while at the same time modeling Asian Tigers cost reduction methods. In this regard, the sociological aspects of the Anatolian family and organizational firm structure and institutional assets of the provinces fitted to the conditions of international trade and the changes in organizational structure in international division of labor. Thus, the subject refers to an articulation of the local into global, and also the fit between the traditional societies and the competitive global economy.