The historical development of museology in Turkey

Abstract

1980 yılından sonra Türk müzeciliğinin gelişim tarihi bu tezde araştırılacaktır. 1980 yılı öncesi ve 1980 sonrası geçirdiği değişim tanımlanacaktır.1980 yılı sonrası yapılan yasal düzenlemeler ülkemiz müzeciliğinin dönüm noktasıdır. 2863 sayılı `Kültür Ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanunu` Türk müzelerinin değişiminin dönüm noktasıdır. 22.01.1984 tarihli 18289 sayılı Resmi Gazete'de yayınlanan `Özel Müzeler ve Denetimleri Hakkında Yönetmelik` ile özel müzelerini kurulmasına imkan yaratmıştır. 1980 sonrasında özel müzelerini sayısının ve çeşidinin önemli ölçüde arttığı görülmektedir. 2000 yılında Modern müzecilik çalışmalarının gelişimi, bilimsel açıdan destekli uygulamalara ve araştırmalara açık olan yeni müze pratikleri getirmiştir. Müzelerin mimari yapıları, sergileme özellikleri, kullanılan teknoloji ve yönetim yapıları değişmiştir. 2010 yılından sonra Türkiye'de kent, bilim ve üniversite müzelerinin sayısı artmıştır. Ayrıca uluslararası kuruluşlara üyelikle, uluslararası sergiler ve müze ödülleri, müze kültüründeki değişimine de kaynak yaratmıştır. Gelişen teknoloji ile müze sergi ve sunum tekniklerinin gelişimi, ziyaretçi odaklı olmuştur. Sergi alanlarında dokunmatik ekranların, simülatörlerin, robotların ve hologramların kullanılması, modern yeni müzecilik çalışmalarına destek vermiştir. Dijital, mobil ve görsel müzelerin sayısı hızla artmıştır. Kültür endüstrisi ve yaratıcı sektörlerdeki müzecilik çalışmalarının önemine olan ilgi, toplumda algı değişimine yol açmıştır. Bu durum Türkiye'deki hızla gelişen müzelerin sürdürülebilirliği hakkında bir çok tartışmaya da yol açmıştır. Bu tez bu tartışmalara katkıda bulunmak amacıyla yazılmıştır.

The historical development of Turkish museology after 1980 will be re-searched in this thesis. The changes that happened before and after 1980 will be examined. The legal arrangements made after 1980 constitute the turning point for Turkey's museology. Law no. 2863 Code of Protection of Cultural and Natural Properties marks a drastic change in Turkish museology. `Regulation on Private Muse-ums and Their Auditing`, published in the Official Gazette (no. 18289, 22 January 1984) allowed for the establishment of private museums. The number and variety of private museums has in-creased considerably since 1980. In 2000, the development of modern museology has brought new museum practices that are open to scientific applications and research. The architectural structures of the museums, exhibition aspects, and technology and management models have changed. After 2010, the number of the city, science, and university museums has increased. In addition, international exhibitions and museum awards that came with the membership to international organizations have created new sources for the change in the museum culture. With advancing technology, the mu-seum exhibition and presentation techniques have become more visitor-oriented. The use of touch screens, simulators, robots and, holograms in the exhibition areas have supported the modern new museology. The number of digital, mobile, and visual museums has increased rapidly. The increasing interest in the muse-ology in the culture industry and creative industries has led to a change in per-ception in the society. However, this has caused a lot of controver-sies about the sustainability of the development of the museums in Turkey. This thesis tries to contribute to the ongoing discussions.