Neoliberalization of social housing in Turkey: The case of Kayaşehir

Abstract

Bu tez çalışması, Türkiye'de AKP döneminde sosyal konut alanında yaşanan dönüşümleri incelemektedir. Eleştirel kent coğrafyacılarının sağladığı ve neoliberalleşme süreçlerinin hem metalaştıran ve piyasalaştıran, hem de bağlama özgü özellikler taşıdığını ortaya koyan teorik çerçeveyi kullanan bu çalışma, Türkiye'de sosyal konut alanının neoliberalleşme sürecinin özelliklerini ortaya koymayı amaçlamaktadır. Çalışma, AKP döneminde sosyal konut alanında yaşanan dönüşümlerin bir yandan konut kooperatifleri ve gecekondu tipi konut biçiminin düşüşünü ve gecekondu alanlarında ortaya çıkan kentsel dönüşüm projelerini, diğer yandan da TOKİ'nin sosyal konut programının ortaya çıkışını içerdiğini ortaya koymaktadır. Bu dönüşümleri incelerken, çalışma Türkiye'de sosyal konut alanının neoliberalleşme sürecinin metalaşma ve piyasalaşma, devletin artan gücü ve kabiliyetleri ve yeniden dağıtım şeklinde üç özelliği olduğunu ortaya koymaktadır. Son olarak, bu çalışmada, sosyal konut alanının neoliberalleşmesinin bu üç özelliğinin, TOKİ'nin en büyük sosyal konut projesi olan Kayaşehir'de kendini gösterme biçimleri incelenmektedir.

This thesis investigates the transformations in the realm of social housing in Turkey in the AKP era. Using the theoretical framework provided by critical urban geographers, which asserts that neoliberalization processes include both commodifying and marketizinig and context-specific properties, it sets to decipher the properties of neoliberalization of social housing in Turkey. It finds that the transformations in the realm of social housing in the AKP era include the demise of the housing cooperatives and gecekondus, and the rise of urban transformation projects in the gecekondu areas on the one hand, and the initiation of the social housing program of TOKİ on the other. While investigating these transformations, it finds three properties of neoliberalization of social housing in Turkey, namely commodification and marketization, increasing power and capabilities of the state and redistribution. Finally, it traces the manifestations of these three properties of neoliberalization of social housing in the largest social housing project of TOKİ, namely Kayaşehir.