The Determination and control of the money supply in Turkey: 1970-1987

Abstract

ÖZET Bu çalışmanın temel amacı, Türkiye'de etken bir fiyat istikrarı politikası için, parasal kontrol sisteminin nasıl belirlenebilineceğini göstermektir. Parasal kontrol politikaları başka makroekonomik amaçlar içinde kullanılabilir ancak bu çalışmada o amaçlara yönelik ampirik bulgulara yer verilmemiştir. Bu çalışmada Türk ekonomisinin 1970 yılından 1987 yılı sonuna kadar olan dönemi incelenmiştir» Bu dönem için ilk önce paranın teorik olarak ne anlamlandırması gereğine göre para arzının en uygun tanımı, istatistiksel performansına göre, belirlenmiştir. Daha sonra alternatif para arzı tanımları içinde hangisinin, parasal yetki kurumları tarafından kolaylıkla kontrol edilebileceğini belirlemeye çalıştık. Bu çalışmada 1970-1987 dönemi için birçok para talep modelleri denenmiştir. Bu denemeler de parasal kontrol için bir ön bilgi vermiştir, ampirik bulgular para talebinin reel faiz oranı, reel gelir ve enflasyon beklentisi tarafından belirlendiğini göstermektedir. Kur aşınması beklentisi ise istatistiksel olarak para talebini açıklayan bir değişken olarak yetersiz kalmaktadır. Genel olarak, para arzının geniş tanımları -ampirik olarak daha fazla para özelliği göstermektedir. Bu da temel olarak, geniş tanımlarda paranın dolaşım hızının daha istikrarlı oluşundandır, Ampirik bulgular, M2!nin Mİ 'den daha içsel olduğunu göstermektedir1. Bu nedenle, parasal yetki kurumlarının reel M2'yi kontrol etmeleri daha zordur,. Para arzının temel belirleyicileri olarak kamu sektörü borçlanma gereği ve işçi dövizleri ve ihracat gibi döviz gelirleri görünmektedir. Bazı yıllarM.B'nın T.M.O'nin destekleme alımları için verdiği krediler de, çok marjinal olmakla birlikte, para arzını arttırmıştır.' Gerek üç aylık, gerekse yıllık verilerden varılan ampirik bulgular, parasal kontrol araçları arasından mevduat munzam karşılıklarını, disponibilite oranını ve döviz kurunu en etken araçlar olarak göstermektedir. Ayrıca, M2'nin parasal amaç olarak seçilmesi durumunda, en uygun gösterge de parasal taban olarak ortaya çıkmaktadır. Bu anlamda bu çalışmanın, politika uygulayıcılarına bir yön vere bileceği umulabilir.

- X - SUMMARY This study is undertaken with an objective of setting a monetary control system for an effective price stabilization 'in Turkey, Although other macroeconomic objectives, which can be achieved by monetary control, are also explained, there is no empirical attempt of testing their effectiveness in this study. Tne period which is put under trial is 1970-1987. For this period we attempt to find out the most appropriate definition of money supply according to what money is theoretically and according to its statistical performance. We also test whether such a congruent definition of money supply can be controlled by the monetary authorities. In this study, many models of money demand are tested for Turkey in the period 1970 to 1987. This gave us an insight to how it could be controlled. Empirical estimations for the determinants of money demand show that real interest rates, real income and expected price inflation are significant variables. Expected rate of currency depreciation is statistically flimsy. in being an explanatory variable. of money demand.. Generally speaking, broader definitions of money supply sTçdricisIIy show that they are more likely to be money, which is mainly due to their stable velocity of circulation. The empirical estimations show M2 to be slightly more endogeneous than MI. Thus, it is more difficult: for the authorities to control the real M2.. The determinants of the money supply seem to concentrate on PSBR and foreign exchange earnings such as exports, in TL value and workers** remittences in TL value.- XI In -some years, C.B. direct credits to the office of Soil Products for price supports have also contributed to the increases in the money supply, through this effect was marginal. On the effectiveness of monetary control instruments.» empirical findings (both by annual and quarterly data) confirm that required and cash reserves j and exchange rates act as the most efficient tools. Furthermore, if M2 is selected as a target, monetary base appears to be the most appropriate indicator. In these senses, this study may give an insight and a direction for policy-makers.