The abolition of the janissary army and its reflections

Abstract

Bu çalışma; Osmanlı İmparatorluğunun temel askeri gücü olan Yeniçeri Ocağı'nın niçin ve nasıl kaldırıldığı ve bunun sonuçlarının ne olduğu sorularına, tanımlayıcı ve çözümleyici bir çerçevede, akademik geçerlilik taşıyan yanıtlar bulmayı amaçlamaktadır. Ağırlıklı olarak seçilmiş Osmanlı arşivi belgelerine ve birincil kaynaklara dayanan çalışmada, öncelikle `Yeniçeriliğin bozulması` kavramı historiyografik açıdan irdelenmekte ve Yeniçerilerde gözlenen değişim incelenmektedir. Daha önceki reform çabalarının kısaca ele alınmasının ardından, tezde Yeniçeriliğin kaldırılmasının planlanma ve hazırlık süreçleri ile izlenen yol konu edilmektedir. II. Mahmud'un reform girişimleri Eşkinci düzenlemesiyle başladığından Eşkinci reformu ayrı bir bölümde tartışılmaktadır. Yeniçerilerin son ayaklanması, Ocağın kaldırılması sırasında ve hemen ardından yaşanan gelişmeler ayrıntılı olarak incelenmektedir. Yeniçeri Ocağı'na bağlı diğer birimlerin ortadan kaldırılması ve yönetime bağlı yeni bir askeri yapılanmaya gidilmesi konusu değerlendirilirken reformun sadece Yeniçerilikle sınırlı kalmamış olduğuna da değinilmektedir. Bu çerçevede tamamlayıcı bir adım olarak tanımlanan, Bektaşi Tarikatı'na yönelik yasaklamalar da ele alınmaktadır. Bu tezin içeriğinde yer alan bir diğer konu ise Yeniçeriliğin kaldırılmasına merkez dışındaki eyaletlerdeki tepkilerin incelenmesidir.Arşiv belgeleri ve birincil kaynaklardan sağladığımız bulgular, Yeniçeri Ocağının kaldırılmasının geniş bir hazırlığa dayanan kapsamlı bir planın sonucu olduğunu göstermektedir. Bu olayla, Yeniçeriliği, merkezi bir silahlı güç ile ikame etmeyi başaran Osmanlı yönetimi, daha kapsamlı bir merkezileştirme politikasının ilk adımını atmış olduğundan Yeniçeri Ocağının kaldırılması, Osmanlı tarihi için bir dönüm noktası niteliği taşımaktadır.

This study aims to find, within a descriptive and analytical framework, academically relevant answers to the questions, why and how the main military corps of the Ottoman Empire was destroyed, and what were its effects. Relying mainly on selected archival documents and primary sources, first the historiographic analysis of the term corruption and the transformation of the Janissaries are studied. Analyzing briefly the previous reform attempts, the thesis then deals with the planning and the preparatory process of the abolition and the path towards it. Since Madmud II's attempt at reform was promulgated as the Eşkinci reform, the thesis evaluates the Eşkinci Project. The final rebellion of the Janissaries and subsequently, the course of events during and immediately after the abolition are examined in detail. The abolition of quasi-Janissary groups and the reorganization of loyal units is another theme since the reform movement was not only restricted to the Janissaries. Immediately after the abolition, the complementary reforms were imposed, including `the prohibition of the Bektashi Order`, which is covered, as well. Another aspect of this study is a comprehensive analysis of provincial responses to the abolition of the Janissary corps. Findings in archival documents, and primary sources indicate that the abolition of the Janissary army was the culmination of an extended plan and preparation. It was the first step of a more comprehensive centralization policy, and became a turning point in the history of the Ottoman Empire since the government succeeded in substituting a more centralized military force for the decentralized Janissary corps.