Resumptive pronouns in Turkish

Abstract

KISA ÖZET Türkçede Artık Adıllar Hasan Mesud Meral Bu çalışma Türkçe'deki artık adılların dağılımsal özelliklerini, genel olarak ortaçların türetimini ve artık adıl ile bağlayanı arasındaki Ü'-ilişkisini incelemektedir. Artık adılların dağılımsal özelliklerine ilişkin olarak, Boş Kategori Kuralı'nın adıl ile karşılığı olan boş kategori arasındaki değişmeyi açıkladığı iddia edilmektedir. Çalışmanın temel iddiası ise Türkçe ortaç yapılarındaki artık adılların belirleyici konumundaki sesbirimsel içeriği olmayan bir işleyici tarafından bağlanan sözdizimsel değişenler olduklarıdır. Çalışma aynı zamanda Türkçe'deki ortaç yapılarının hem Chomsky (1977, 1981) tarafından öne sürülen işleyici yükselmesi kuramıyla hem de Kayne (1994) tarafından ortaya atılan baş öğe yükselmesi ile açıklanabileceğini de savunmaktadır. Artık adılların dağılımsal özelliklerinin incelenmesi, bu adılların bazı sözdizimsel konumlarda seçime bağlı öğe olduklarını, diğer bazı konumlarda ise zorunlu öğe olarak bulunduklarını ortaya çıkarmaktadır. Ayrıca artık adılın kullanılmasının mümkün olmadığı yerler de vardır. Artık adılın kullanılabildiği tüm bu sözdizimsel yerlerle ilgili olarak, Boş Kategori Kuralı (Chomsky 1981, 1982, 1986b, Rizzi 1990) seçime bağlı-zorunlu artık adıl kullanımım açıklayabilmektedir. Çalışmada Türkçe'deki ortaç yapılarının hem Chomsky (1977, 1981) tarafından öne sürülen işleyici yükselmesi kuramıyla hem de Kayne (1994) tarafından ortaya atılan vıbaş öğe yükselmesi ile açıklanabileceği belirtilmektedir. Ancak, Türkçe'deki ortaç yapılarında ortaya çıkan genel kısıtlayıcı anlam ve bu yapıların diğer ad belirleyicilerine oranla daha özgür bir dağılıma sahip olmaları, ortaç yapılarının, belirledikleri ad ile olan ilişkileri yönünden tümleç yapılan değil tamamlayıcı yapılan olduğunu göstermektedir. Bu çalışmadaki artık adılların belirleyici konumundaki sesbirimsel bir içeriği olmayan bir işleyici tarafından S-yapısında bağlandıkla rı (Ü' -bağlama) iddiası, Türkçe'de Bağlama kuramının C koşuluna bağlı olarak ortaya çıkan güçlü ve güçsüz kuralsız geçiş etkilerinden, sıralı tümce yapılarından ve asalak boşluklu yapılardan elde edilen izlenimlerle kanıtlanmaya çalışmaktadır. Sonuç olarak, bu çalışmada artık adılların dağılımsal özellikleri, genel olarak ortaç yapılan, yeniden oluşturma etkileri ve C koşulu ihlallerine bağlı olarak ortaya çıkan olgular, artık adılların S-yapısında sözdizimsel bir değişen olduklarını kanıtlamak amacıyla incelenmektedir. vıı

ABSTRACT Resumptive Pronouns in Turkish by Hasan Mesud Meral This study analyzes the distributional properties of resumptive pronouns, relative clause formation and the nature of the A' -dependency between the resumptive pronoun and its antecedent in Turkish. With respect to the distributional properties, it is argued that Empty Category Principle can account for the alternation between the traces and corresponding resumptive pronouns. The basic claim in this thesis is that resumptive pronouns in Turkish relative clauses are syntactic variables which are bound by a null operator in Spec-CP position. This claim is supported with the facts observed by considering the Condition C effects (strong and weak cross-over phenomena), coordination structures and parasitic gap constructions in Turkish. It has also been noted that relative clause constructions in Turkish can either be derived by empty operator movement proposed by Chomsky (1977, 1981) and head raising byKayne(1994). The description of the distributional properties of the resumptive pronouns indicates that they are optional in some syntactic positions and obligatory in some others. There is also one position in which the occurrence of a resumptive pronoun is prohibited. For all of syntactic environments in which a resumptive pronoun occurs, it is pointed out that Empty Category Principle (Chomsky 1981, 1982, 1986b, Rizzi 1990) can account for the optionality vs. obligatoriness of the resumptive pronoun. IVIt is pointed in this study that relative clauses in Turkish are derived by operator movement in Chomsky (1977, 1981) and head raising in Kayne (1994). However, the restrictive reading and free ordering of relative clauses among other prenominal modifiers indicate that relative clauses are not complementation structures as Kayne (1994) argues, but are adjunction structures with respect to their relations to the head noun. In conclusion, the facts about the distributional properties of the resumptive pronouns, relative clauses, reconstruction effects and Condition C violations observed in this study are analyzed to support the claim that RPs are syntactic variables at the level of S-Structure.