Effectiveness of corpus consultancy in teaching verb+noun collocations to first-year elt students

Abstract

Bu çalışmanın amacı, veriye dayalı öğrenme yönteminin, belirgin öğretimin ve birleştirilmiş yöntemin ileri seviyede İngilizce öğrenen Türk öğrencilerine eylem+ad söz öbeklerini öğretmedeki etkinliğini incelemektir. Söz konusu etkinlik, öğrencilerin eylem+ad söz öbeklerini doğru tanıması; ve onların bu söz öbeklerinin kabul edilebilirliği konusundaki muhakemesi ölçülerek incelenmiştir. Bu çalışma ayrıca bu söz öbeklerini öğrenirken bu öğrencilerin derlem inceleme uygulaması hakkındaki düşüncelerini ortaya çıkarmayı da hedeflemektedir. Veriye dayalı öğrenme yöntemini takip eden DDL-Grup 20, belirgin öğretimi takip eden EI-Grup 19, ve her iki yöntemi de takip eden birleştirilmiş grup (C-Grup) 19 katılımcıdan oluşmaktadır. Araştırmanın nicel verileri tek yönlü bağımsız değişke çözümlemeleri ve betimsel istatistik ile incelenmiştir. Sonuçlara göre, katılımcıların eylem+ad söz öbeklerini doğru tanımalarında üç grup arasında istatistiksel açıdan anlamlı bir fark görülmüştür. EI-Grup ve C-Grup, DDL-Gruptan önemli ölçüde daha iyi olduğu görülürken, EI-Grup ve C-Grubu arasında önemli bir fark görülmemiştir. Söz öbeklerinin kabul edilebilirliği konusundaki katılımcıların muhakemesi hususunda, EI-Grubun DDL-Grubundan istatistiksel açıdan önemli bir şekilde daha iyi olduğu ortaya çıkmıştır. Ancak, EI-Grubu ile C-Grup arasındaki farkın ve C-Grup ile D-Grubu arasındaki farkın istatistiksel açıdan önemli olmadığı görülmüştür. Araştırmanın nitel verileri, öğrencilerin kendilerini değerlendirdikleri anket ve yarı yapılı soruların yönlendirildiği görüşmeler tarafından sağlanmıştır. Anket verilerine göre, katılımcıların eylem+ad söz öbeklerini öğrenmede derlem incelemeli öğretimin, derlem incelemesiz öğretimden daha kullanışlı ve etkin olduğunu düşündükleri görülmüştür. Görüşme dökümlerinin tümevarımlı içerik çözümlemelerinden çıkan sonuca göre, katılımcıların geçmiş öğrenme stratejilerinin araştırma sonuçları üzerinde etkili olmuş olabileceği; ve verilen uygulama zamanının yanı sıra araştırma görevinin de daha sonraki çalışmalarda yeniden tasarlanması gerektiği ortaya çıkmıştır.

This study aims to examine the effectiveness of data-driven learning (DDL), explicit instruction and combined method in teaching verb+noun (V+N) collocations to advanced Turkish learners of English through measuring these learners? recognition accuracy of V+N collocations and their judgment about the acceptability of these collocations. It also aims to explore the opinions of these learners about corpus consultancy in learning V+N collocations. DDL-Group (D-Group) following DDL included 20, Explicit Instruction-Group (EI-Group) following explicit instruction included 19, and Combined-Group (C-Group) following both DDL and explicit instruction included 19 participants. Quantitative data were analyzed via one-way independent analysis of variance and descriptive statistics. Results revealed a statistically significant difference among three groups in their recognition accuracy of V+N collocations. While EI-Group and C-Group were significantly better than D-Group, the means of the EI-Group and C-Group did not significantly differ from each other. With respect to the judgment about the acceptability of V+N collocations, EI-Group significantly outperformed D-Group; however, the difference between EI-Group and C-Group; and C-Group and D-Group was not statistically significant. A self-evaluation questionnaire and semi-structured interviews provided the qualitative data. The questionnaire data showed that the participants found the instruction with corpus consultancy more useful and effective in learning V+N collocations than the one without corpus consultancy. Inductive content analysis of the interview data revealed that the past learning experiences of the participants could have influenced the results of the study; and the research task as well as the time of treatment given needed to be tailored for further research.