Subject positions case checking and epp in complex noun phrase constructions in Turkish

Abstract

Bu çalışma Türkçede karmaşık ad öbeklerinde, belli bazı tümleç ve belirtecimsi cümlelerdeki Nominatif /Genitif özne hal değişimini tartışmaktadır. Üst düzen birleşik sözcük olarak karmaşık ad öbeği yapılarının yapısal özelliklerini, Nominatif/Genitif özne hal değişimindeki sözdizimsel mekanizmayı ve özne hareketi işlemlerini anlamada çok önemli olan Genişletilmiş Yansıma İlkesi'ni (GYİ) analiz ediyoruz.Bu tezin esas iddiası Nominatif/Genitif özne hali durumuna izin veren sözdizimsel yapıların aynı gösterimin yüzey çeşitleri olduğudur ve farklılık ismin durumlarına izin veren özellikler yaklaşımı (Hiraiwa 2005) uyarınca evre başına eklenen özelliklerin farklılıklarına dayanmaktır. Evre başlarına eklenen ad kökenli ya da eylemsi özellikler tümleç alanının niteliğini ve aynı zamanda özne üzerindeki ismin halini belirler. Bu analizin avantajı Genitif özne halini nP (küçük ad öbeği) ve DP (belirleyici öbek) gibi farklı görevsel/işlevsel gösterimlere başvurmadan, Nominatif/Genitif öznelere aynı ismin durumuna izin veren sözdizimsel mekanizmayı varsaymasıdır. Bu çalışma ayrıca Türkçede bulunan tüm karmaşık ad öbeklerinin yapısal özelliklerinin de analizini yapmaktadır.Yapısal özellikleri verilen Nominatif/Genitif özneli karmaşık ad öbekleri yapıları için öne sürülen öbek yapısı ve ismin durumlarına izin veren mekanizma aynı zamanda öznelerin hareket işlemlerine de ışık tutmuştur. Özneler belirleyici zaman öbeğine ismin hali ya da sembol özellik uyumu için tetiklenmemektedir. Yükseltme kuruluşlarındaki yeni kurum testleri, bağlama ve eksi kutup unsurları testleri diğer gizli özne dillerin aksine Türkçede öznelerin Ü' alanı özelliklerini göstermediğini anlatmaktadır ki bu da belirleyici zaman öbeğini özne hareketi için mümkün olan tek hedef yer kılar.Sonuç olarak ismin durumuna izin vermek ve sembol özellik uyumu mekanizması Nominatif/Genitif öznelerde değişmez bir örüntü gösterir ve Genişletilmiş Yansıma İlkesi (GYİ) Türkçede bağımsız bir mekanizma olarak vardır.

This study discusses Nominative/Genitive subject case checking in CNPCs, in certain complement and adjunct clauses in Turkish. We analyze the structural properties of CNPCs as higher order compounds and the syntactic mechanism involved in Nominative/Genitive subject case checking and EPP which is crucial for understanding subject movement operations.The basic claim of this thesis is that Nominative/Genitive case checking syntactic structures are surface variants of the same projection with the difference attributed to features inserted at phase heads in line with Features as Case licenser approach (Hiraiwa 2005). Nominal or verbal features inserted at phase heads determine the nature of the complement domains and also the case marker on the subject. This analysis has the advantage that it assumes the same case licensing mechanism for Nominative/Genitive subjects without appealing to different functional projections like nP or DP for genitive case licensing. This study further makes an analysis on the structural properties of all CNPCs realized in Turkish.The structural properties proposed for CNPCs with Nominative/Genitive subjects together with the case checking mechanism also shed light on movement operations of the subjects. The subjects are not triggered to [Spec TP] for case or phi feature agreement purposes. Reconstruction in raising constructions, binding and NPI tests illustrate that in contrast to some other null-subject languages the subjects in Turkish do not show the properties of A? domain, with [Spec TP] remaining as the only possible target position for the subjects.In conclusion case licensing and phi feature agreement mechanism show a regular pattern in Nom/Gen subjects and EPP exists as an independent mechanism in Turkish.