The local welfare system in Turkey: the case of municipal care services in İstanbul

Abstract

Sosyal bakım Türkiye'nin olgunlaşmamış refah politikaları alanları arasındadır. Ailenin bu alanda üstlendiği merkezi rol, bu alana ayrılan kamu harcamalarının sınırlılığı ve bu alandaki kurumsallaşmanın ve uzmanlaşmanın kısıtlılığı Türkiye'de sosyal bakım alanının temel özellikleridir. Belediyelerin yetki alanlarına ilişkin 2004 yılında gerçekleşen reformun sonucunda, belediyeler sosyal bakım programları uygulamaya başladılar ve bu alanın önemli aktörlerinden birine dönüşmeye başladılar. Bu tez çalışması yerel refah sistemleri literatüründen esinlenmiş ve sosyal bakım alanını, değişen refah yönetişimini ve sunumunu anlamak üzere bir vaka olarak seçmiştir. Bu çerçevede bu tez çalışması İstanbul'da seçilen ilçe belediyelerinin sosyal bakım alanındaki yeni rollerini incelemektedir. Bu incelemenin sonucunda, bu çalışma hem bakım politikalarının yerel boyutuna ışık tutmakta hem de değişen sosyal politika alanının özelliklerinin anlaşılmasına katkıda bulunmayı amaçlamaktadır. Bu araştırma, ilçe belediyelerinin, Türkiye'de sosyal bakım alanının giderek daha önemli fakat düzensiz bir bileşeni olduğunu ortaya koymaktadır. Belediyelerin her biri farklı sosyal bakım programları uygulamakla birlikte, bu programlar birbirine çok benzeyen düzensiz ve hizmet kapsamı sınırlı bir uygulama yapısına sahiptir. Her ne kadar özellikle yoksul engelli ve yaşlıları hedeflemeleri ve bakım alanında nakit transferine dayalı yaklaşıma sahip olmaları açısından ilçe belediyeleri ve merkezi devlet uygulamaları arasında önemli bir fark bulunmasa da, uyguladıkları dar kapsamlı ev temelli bakım hizmetlerinin Türkiye'de sosyal bakım politikalarında bir yeniliğe işaret etmekte olduğu düşünülmektedir.

Social care is an immature welfare policy domain in Turkey, which is characterized by the central role of the family in social care provision, the limited public expenditures allocated to social care, and the low level of institutionalization and professionalization in social care provision. With the legislative reform in the mandate of municipalities in 2004, municipalities initiated social care programs and have become important actors in social care provision. Inspired by the literature on the local welfare systems and using social care as a case in understanding changing welfare governance and provision, this thesis explores the emerging role of district municipalities in social care in selected districts of Istanbul. In this way, this thesis sheds light on the local dimension of social care in Turkey and contributes to a better understanding of the changing social policy landscape in Turkey. The research reveals that, district municipalities are increasingly important, albeit disorganized, components of social care policies in Turkey. Each implements a different set of social care programs in a similarly disorganized manner. Without exception, the scope of their services is limited. While district municipalities do not differ from the central government in targeting the poor sectors of especially people with disabilities and the elderly in need of care and their reliance upon cash for care, their narrow-scoped home-based care provision points to an innovation in social care policies in Turkey.