Seeking education beyond refuge: An analysis of Syrian parents` perspectives of their children`s education in İstanbul

Abstract

Bu çalışma, Suriyeli mülteci ebevynlerin çocukları için Istanbul'daki eğitim arayışlarına analiz eden niteliksel bir araştırmadır. Türkiye'deki devlet okullarında veya Geçici Eğitim Merkezlerinde eğitime devam etmeleri 2014 yılından beri mümkün olduğu ve 2016 yılından itibaren devlet okullarında eğitim almalarına yönelik çabalar hızlandırıldığı halde kayıtlı Suriyeli çocukların eğitime erişimi % 60 düzeyindedir. Suriyeli ebeveynlerin çocuklarının kültürel sermayeye erişmi için gösterdikleri çabaya dair farkındalık yaratmayı hedefleyen bu çalışma, ebeveynlerin eğitime yüklediği anlam ve beklentileri araştırmaktadır. Eğitim sisteminin sunduğu olanak ve kısıtlılıklar ve Suriyeli ebeveynlerin bunlara karşılık kullandıkları kaynak ve stratejiler incelenmektedir. Gömülü kuram metodolojisi kullanılarak görüşmeler ve katılımcı gözlem yoluyla niteliksel bir çalışma yürütülmüştür. Çalışma Suriyeli ailelerin yaşamında eğitimin bariz bir önceliğe sahip olduğunu ancak yoksunluklarla bezeli genel yaşam koşullarının Suriyeli çocukların eğitim yaşamı üzerinde olumsuz etki yapabildiğini gösteriyor. Çalışma ayrıca Suriyeli ebeveynlerin devlet okulu ile geçici eğitim merkezi arasında seçim yapmak açısından yaşadığı çelişkiyi ortaya koymaktadır. Bu çelişkiyi besleyen, birbiriyle ilişkili pek çok faktör, farklı okul tiplerinin sunduğu olanaklar ve kısıtılılıklardan kaynaklanmaktadır. Bazı anne babalar devlet okullarında okuyan çocuklarının eğitim yaşantılarına dair daha kapsayıcı deneyimler paylaşmıştır. Bu öğrencilerin eğitim yaşantılarındaki belirgin özellikler arasında okula başlamadan önce Türkçe öğrenmiş olma, Türkçe öğrenmede ve derslerde okul dışı yardım alma, okul içinde veya dışında Türkiyeli arkadaşlara sahip olma, öğretmenlerin ilgili yaklaşımı ve etkili aile katılımı yer almaktadır. Diğer yandan Suriyeli mülteci ailelerin karşılaştıkları kısıtlılıklara karşılık harekete geçirebilecekleri kaynaklar oldukça sınırlıdır ve Türkçe bilmemekten kaynaklı dil engeli oluşturulabilecek tüm stratejilerin önünü ortak kesen bir engel niteliğindedir. Buna rağmen, aileler sahip oldukları kültürel ve sosyal sermayeyi kullanmak için yoğun çaba harcamakta; çocuklarıyla beraber öğrenmekte, okula farklı düzeylerde katılım göstermekte ve okuldan çeşitli yollarla kaynak devşirmeye çalışmaktadır.

This study is a qualitative inquiry into the experiences of Syrian refugee families in their pursuit for education in Turkey for their children. Enrolment of Syrian children in public schools and temporary education centers were legalized in 2014 and efforts towards their inclusion in public school education intensified since 2016, however number of children who accessed school is 60%. Aiming to analyze the ways their parents struggle for acquisition of cultural capital for Syrian children, this thesis explores the meanings and prospects attached to education by Syrian parents in İstanbul. The possibilities and constraints encountered within the education system are inquired as well as the resources and strategies Syrian parents put into use as a response. A qualitative study was conducted through grounded theory methodology by means of interviews and participant observations. The study suggests that children's education has a significant precedence in refugee families' lives but their overall living conditions may have negative affects on educational lives of Syrian refugee children. The study also underlines the dilemma of Syrian parents in choosing between public schools and Temporary Education Centers. Many interrelated factors and reasons exist that nourish the dilemma of school choice, which are certainly related to the possibilities and constraints that two different school choices bring about. Some parents reported more inclusive educational experiences for their children in public schools. Particular aspects within those children's experiences were acquisition of Turkish before starting school, support in learning Turkish and other studies, having Turkish friends in and out of school, attentive treatment by teachers and strong parental involvement. Alternatively, Syrian refugee families' resources to mobilize in response to the challenges against educational inclusion of their children in Turkey is extremely scarce and the language barrier is a common obstacle ahead of all the strategies to be developed. Still, families struggle to make use of their cultural and social capital, learning together with their children, engaging with schools at differential levels and finding ways to draw resources from the school.