Insight as invention of relational reference systems: Emerging cognitive maps in spatial and non-spatial contexts

Abstract

İç görü, daha spesifik olarak deneyimlenenin içindeki soyut bir düzenliliğin keşfedilmesi karmaşık uyaranlara dair yeni anlamlı ilişkileri tutan bir ilişkisel referans sisteminin icat edilmesi olarak düşünülebilir. Benzer şekilde, mekânda yön bulabilme esnekliğinin, gerekli verilerin tamamı doğrudan ya da aynı anda algılanmadığından, bir ilişkisel referans sistemine ya da bir bilişsel haritaya başvurmayı gerektirdiği düşünülmektedir. Bu çalışmada, gizli soyut bir düzenliliğe adapte olma (örtük öğrenme) ve onun tutarlı bir şekilde formüle etme (keşfetme) becerileri bir Sayı Eksiltme Görevi (SEG) içinde incelenmiştir. Esnek bir şekilde yön bulma becerilerini ölçmek için ise bilgisayar ortamında sanal bir mekân yaratılmış ve bilişsel bir haritaya başvurmayı gerektirecek bir dizi yön bulma ve uzamsal yargı durumlarının simülasyonu yapılmıştır. SEG deneyinde gizli soyut düzenliliği öğrenenlerin yön bulma görevleri sırasında başvurabilecekleri bir ilişkisel referans sistemini daha kolay oluşturacakları ve dolayısıyla bu görevlerde öğrenmeyenlere göre daha başarılı olacakları hipotezi 41 Boğaziçi Üniversitesi öğrencisiyle test edilmiştir. Sonuçlar, SEG deneyinde soyut bir düzenliliği keşfedenlerin keşfetmeyenlere (örtük öğrenme gösterenler ve hiç öğrenmeyenler) göre yön bulma görevlerinde daha başarılı olduğunu göstermiştir. Ayrıca, ilişkisel öğrenme seviyeleri (hiç öğrenmeme, H; örtük öğrenme, Ö; keşfetme, K) ve yön bulma performansları arasında doğrusal bir trend olduğu gözlemlenmiştir: K > Ö > H. İki bilişsel görevdeki performansların gözlemlenen korelasyonu uzamsal ve uzamsal olmayan bağlamlarda deneyimi bilişsel haritalar olarak organize etme kapasitesiyle ilişkili olarak tartışılmıştır.

Insight, specifically discovery of abstract regularities in experience can be thought as the invention of a relational framework which accommodate novel meaningful relationships within complex stimuli. Relatedly, for the flexibility in spatial navigation, since most of the necessary information is not directly or simultaneously perceived, relying on a relational reference system or a cognitive map seems to be required. In the present study, the ability to implicitly adapt to (implicit learning) and coherently formulate (discovery) an abstract regularity was assessed in a Number Reduction Task (NRT). To assess the ability for flexible navigation, a novel virtual environment was generated to simulate a set of way-finding and spatial judgement situations which necessitate reliance on a cognitive map. Those who can learn the regularity in the NRT were hypothesized to have higher performances in the navigation tasks since they can more easily generate relational reference systems to rely on during way-finding. This hypothesis was tested with 41 Boğaziçi University students. The results showed that discoverers in NRT performed significantly higher in the navigation tasks than non-discoverers (implicit learners and no relational learning group). Moreover, there observed a linear trend between relational learning levels (no relational learning, N; implicit learning, I; discovery, D) and navigation performances: D > I > N. The observed correlation of the performances in the two cognitive tasks was discussed in relation with the capacity to organize experiences as cognitive maps in spatial and non-spatial contexts.