The role of shadow economies in ecological footprint quality: Empirical evidence from Turkey

Abstract

Bu çalışma ile kayıt dışı ekonomilerin ekolojik ayak izi düzeyindeki rolünün Türkiye örneğinde ortaya konması amaçlanmıştır. Bu bağlamda 1961 ile 2014 yılları arasında yıllık veriler seçilmiştir. Bu çalışmanın sonuçları, kayıt dışı ekonomik faaliyetlerin Türkiye'deki ekolojik ayak izi seviyeleri üzerindeki uzun vadeli etkilerini doğrulamaktadır. Kayıt dışı ekonomileri hacminin ekolojik ayak izi üzerinde pozitif ve elastik etki yaratmıştır; yani, kayıt dışı ekonomik faaliyetlerdeki yüzde bir değişiklik ekolojik ayak izinde aynı yönde yüzde bir değişime yol açmaktadır. Bu nedenle, bu çalışma, Türkiye'deki kayıt dışı ekonomilerin Türkiye örneğinde uzun vadede çevre kirliliğinin önemli itici güçleri olduğu sonucuna varmıştır. Türkiye'nin tarihsel gelişiminin, demografik bilgilerinin ve dış ticaretinin çevresel kirlenme üzerindeki etkilerini elde etmek için, enerji tüketimi, kentleşme oranı, finansal gelişme, reel döviz kuru ve dış ticaret açıklığı gibi değişkenleri olan ekolojik ayak izi gelir modeli tasarlanmıştır. Ampirik sonuçlar, Çevresel Kuznets Eğrisi (EKC) hipotezinin uzun vadede geçerli olduğunu göstermektedir. Kentleşme dışındaki bütün değişkenler, Türkiye'nin ekolojik ayak izleri üzerinde önemli derecede etkili bulunmuştur.

With this study, the role of shadow economies in ecological footprint levels is intended to be investigated for the case of Turkey. Annual data that ranges from 1961 to 2014 has been selected with this respect. Results of this study confirm the long-term effects of shadow economic activities on the levels of ecological footprint in Turkey. It is found that the volume of shadow economies exerts positively significant and elastic effects on ecological footprint; that is, one percent change in shadow economic activities leads to one percent change in ecological footprint in the same directions. Therefore, this study reaches a significant conclusion that shadow economies in Turkey are long-term and vital drivers of environmental pollution in the case of Turkey. In order to acquire Turkey's historical background, demographic information and foreign trade on environmental degradation, an ecological footprint-income model with variables such as energy consumption, urbanization, financial development, real exchange rate, and trade openness have been augmented. The empirical conclusions reveal that the Environmental Kuznets Curve (EKC) hypothesis holds in the long-run. All variables except urbanization have also been found statistically significant on ecological footprints of Turkey.