Bir imge olarak gazete ve `duyarsızlaşma` kavramı üzerine plastik çözümlemeler

Abstract

Gazetenin günlük yaşamımıza girmesiyle başlayan iletişim süreci, hızla gelişerek biçim ve boyut değiştirmiştir. Boyutun farklılaşması kimi zaman olumlu kimi zaman da olumsuz olarak değerlendirilebilir. Kültür emperyalizmine köle olan bir takım dinamikler olumsuz değerlendirmenin başrol oyuncularıdır. Sömürülen hayatlar medyanın da süzgecinden geçerek akıl almaz bir ironiyle yeniden bize silah gibi doğrultulmaktadır. İmgeler bombardımanına maruz kalan yeni dünya insanı, metropol hayatının kalabalığında yalnız kalmakta ve günden güne iç ışığını söndürmektedir. Bireysel yalnızlığa sürüklenen metropol insanı, sosyolojik ve psikolojik anlamda birer robota dönüştürülürken gazetelerin 3. sayfaları arasında sıkışıp ironik bir şekilde tüketimin nesnesi halini almaktadır. Aynı kaderi paylaşacak kurbanlar da tüketimin izleyicisi haline dönüşmektedir. Günden güne algılar kapanmakta, aynılaşan bireyler yaratılmaktadır. Hazırlanan tez toplam beş bölümden oluşmaktadır. İlk iki bölümde; kitlesel iletişim araçları ve tarihsel süreçleri anlatılmaktadır. Üçüncü bölüm; duyarsızlaşma kavramının, 3. sayfa gazete haberleri üzerinden toplumsal sosyoloji ve psikoloji alanları bağlamında değerlendirilmesine ayrılmıştır. Dördüncü bölüm; Türkiye?de gazeteyi sanat nesnesi olarak kullanan sanatçılara, son olarak beşinci bölümde ise tez bağlamında yapılan çalışmaların değerlendirilmesine yer verilmiştir. 3. sayfa gazete haberlerinin sanatın bir konusu haline getirildiği bu tezde popüler kültür paradoksu, geçmiş, an ve gelecek üçgeninden kişisel ve toplumsal enstantelerle yeniden kurgulanmaktadır. Zamansal bir doğru oluşturularak, izleyiciyi toplumsal kör noktalara yeni bir gözle bakmaya davet ederken, aynı zamanda birey, `duyarlı? duyarsızlıklarla örülü kişisel tarihine doğru bir yolculuğa sürüklenmektedir, izleyen-izlenen ilişkisini çocukluk, ölüm, masumiyet, cinnet ve mahremiyet kavramlarını yeniden sorgulayarak, gündelik hayatın eleştirisi, imgesel bağlamda sanatçı duyarlılığı ile gerçekleştirilmektedir.

The communication process that began with the introduction of the newspaper into our daily life has developed rapidly and has changed form and dimension. The change of dimension can be regarded sometimes as an advantage and as a disadvantage. Some dynamics which are slave to the cultural imperialism are the protagonists of this negative consideration that is exploited by the media filter with a preposterous irony. New World people who are exposed to the ceaseless images are alone in the crowd of a metropolitan life and day by day one destroys his/her own internal energy and light. While metropolitan people are forced to individual solitude and are transformed into a robot in terms of sociology and psychology, they have become an object of information consumption in an ironic way. Day by day, their perceptions are indifferent and have become monolithic thinking individuals. This thesis consists of five parts. In the first two parts, mass communication mediums and their historical processes are depicted. Part three is reserved for the evaluation of the concept of indifference in terms of sociology and psychology on third page news. Part four includes the artists who regard the newspaper as an object of art in Turkey. Lastly, part five consists of the evaluation of works of art which are made for the thesis. In this thesis, third page newspaper articles are turned into a topic of art, popular culture paradox is re-fictionalized from the past, present and future triangle with personal and social snapshots. While inviting the audience to review social blind spots by creating a temporal right, at the same time a person is dragged into a journey through his/her special history woven with eagerness and indifference. By questioning again childhood, death, innocence and personal privacy concepts, and the relationship of the observed and of the observer, the criticism of daily life is carried out by the imaginary context from the artists perspective of sensitivities.