1287 tarihli matbu `Seyyid Ahmed er-Rifâî Menâkıbı` metin ve inceleme

Abstract

?Menâkıbu Men Etâallâhe [etâ'a] Lehu'l-üsdü ve'l-efâî? adlı menâkıbnâme 1287/1870 târihinde, Sultan Abdülazîz Han döneminde Ahmed Efendi Matbaasında 64 sayfa olarak basılmıştır. Eserin müellifi bilinmemektedir. Bu eser, Ahmed er-Rifâî'nin (1118/1182) doğumundan ölümüne kadar ki hayat safhasını içeren ve toplam 59 menkıbe ihtivâ eden otobiyografik bir türdür. Genellikle Ahmed er-Rifâî'nin kerâmetlerinden ziyâde ahlâkından bahsetmektedir. Eserin dili anlaşılır ve akıcıdır. Menâkıbnâme içerisinde o dönemin coğrafî, târihî ve kültürel özelliklerini aktaran birtakım bilgilerde bulunmaktadır. Eseri, Ahmed er-Rifâî hakkında yazılan ilk dönem kaynaklarla karşılaştırıldığımızda XIII. Asırda Arapça yazılmış Ümmü'l-berâhîn adlı eserle aynı ve eserin muhtasar Osmanlıca tercümesi olduğu anlaşılmıştır.

A book or menaqıbnâme called as a?Menâkıbu Men Etâallâhe [etâ?a] Lehu?l-üsdü ve?l-efâî? published in 1287/1870, age of Soultan Abdülaziz Khan, at the Ahmed Efendi publishing house as 64 pages. Its author is unknown. This book (or menaqıbnâme) is a kind of autobiographical wrting which includes totally 59 menqıbes about Ahmed er-Rifai?s life from his birth up to his death. It contains not only Ahmed Rifâi?s oracles but also his moral values. Its language is understandable and fluently. It also includes some historical, geographical and cultural knowledge about its age. When we compare this book with other books which are about Ahmed Rifai, we can reach this conclusion: It is similar with a book of Ümmü?l-berâhîn which is written in XIII. Age and in Arabic and which also has a brief Ottoman Turkish translation.