Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi öğretim üyelerinin öğretim stillerinin ve etkileyen faktörlerin belirlenmesi

Abstract

Öğretim üyelerinin öğretim stilleri tıp fakültelerinde henüz ayrıntılı olarak incelenmemiştir. Bu çalışmada, tıp fakültesi öğretim üyelerinin öğretim stillerini belirlemek ve bu stillere etki eden faktörleri incelemek amaçlanmıştır. Bu amaçla fakültemiz tüm öğretim üyelerine eğiticinin öğretim sürecindeki rolünü temel alarak beş temel stil tanımlayan (uzman, otoriter, kişisel model, kolaylaştırıcı ve temsilci) Grasha Riechmann Öğretim Stili Ölçeği uygulanmıştır. Ayrıca cinsiyet, yaş, bilim dalı, akademik unvan, öğretim üyesi olarak çalışma süresi, eğitimle ilgili kurslara katılım, görev önceliği gibi değişkenler sorgulanmıştır. İstatistiksel analizlerde ki-kare testi, Student t-testi, Kruskal Wallis testi ve Lojistik Regresyon uygulanmıştır. Çalışmaya katılmayı kabul eden ve Grasha Riechmann Öğretim Stili Ölçeği sorularını eksiksiz yanıtlayan öğretim üyesi sayısı 102?dir (ulaşma oranı %82.3).Çalışmada öğretim üyelerinin ortalama 43 yaşında oldukları (±6), erkeklerin kadınlardan fazla olduğu, en çok dâhili tıp bilimlerinde çalıştıkları, en önemli görevlerinin ?eğitim? olduğunu düşündükleri ancak var olan çalışma koşullarında en sık ?hizmet? ile ilgili işlere zaman ayırdıkları tespit edilmiştir. Öğretim stilleri içinde Grup 1 (uzman/otoriter/kişisel model, %40.3) ve Grup 4 (uzman, kolaylaştırıcı, temsilci, %22.5) en sık tespit edilen stiller olmuştur. ?Öğreten merkezli? stille sahip olanlar ?öğrenci merkezli? olanlardan fazladır. İstatistiksel analizlerde öğretim stillerini etkileyen bir faktör tespit edilmemiştir.Sonuç olarak fakültemiz öğretim üyelerinin çoğu öğreten merkezli stillere sahiptir. Öğretim stilleri eğiticinin yetiştiği ortam; aldığı öğretim ve eğitim ile çalıştığı kurumun eğitim ikliminden bağımsız olamayacağı dikkate alınmalıdır. Öğretim stillerinin bu değişkenler açısından da incelenmesi gerekmektedir.

Teaching styles of faculty in medical schools have not been investigated in detail. The current study aims to determine teaching styles of medical school faculty members and to investigate factors affecting these styles.For this purpose, Grasha Riechmann Teaching Style Inventory that defines five major styles (expert, formal authority, personal model, facilitator, and delegator) based on the role of mentor during teaching process was conducted, including the entire faculty of our medical school. Variables such as gender, age, academic discipline, academic title, term of employment as faculty member, attendance to medical education courses, and employment priorities were questioned.Chi-square test, student?s t-test, Kruskal Wallis test, and logistic regression were used for statistical analyses.There were 102 faculty members, who agreed to participate (rate, 82.3%) and completed the entire Grasha Riechmann Teaching Style Inventory.The mean age of the faculty members was 43(±6) years with male gender and internist predominance. The participants indicated ?education? as their primary assignment; however allocated most of their time to ?provide service? under current work circumstances.Group 1 (expert / formal authority / personal model, 40.3%) and group 4 (expert / facilitator / delegator, 22.5%) were most common teaching styles. ?Teacher-centered? styles were more frequent than ?student-centered? styles. Statistical analyses yielded no single factor significantly affecting any teaching style. In conclusion, most of the faculty members in our medical school have teacher-centered styles. Teaching styles are not to be independent from the nurture and educational background of the mentor and the educational climate of the mentor?s institution. Therefore, future studies investigating teaching styles in association with these variables are warranted.