Telefonla problem çözme müdahalesinin şizofreni tanılı bireylerin ilaç tedavisine uyumuna etkisi

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı şizofreni tanılı bireylerde `Telefonla Problem Çözme Müdahalesi`nin ilaç tedavisi uyumuna etkisini belirlemektir. Yöntem: Öntest sontest yöntemi kullanılarak yürütülen bu randomize kontrollü çalışmaya 21 müdahale ve 24 kontrol olmak üzere toplam 45 şizofreni tanılı hasta katılmıştır. Veriler, Kişisel Bilgi Formu, İçgörünün Üç Bileşenini Değerlendirme Ölçeği, İşlevselliğin Genel Değerlendirilmesi Ölçeği Tıbbi Tedaviye Uyum Oranı Ölçeği ve Son Değerlendirme Formu kullanılarak toplanmıştır. Her iki gruba da taburculuk öncesi `İlaç Tedavisine Uyum Eğitimi` verilmiştir. Taburculuk sonrasında kontrol grubuna kliniğin rutin uygulamaları ile müdahale grubuna ise iki ay süresince toplam sekiz takip araması olacak şekilde `Telefonla Problem Çözme Müdahalesi` kullanılarak bakım verilmiştir. Veriler nonparametrik testler kullanılarak değerlendirilmiştir. Bulgular: Çalışma sonrasında müdahale grubunda kendi isteği ile ilaç bırakmama (p<0,001) ve ilaç tedavisinin gerekliliğine inanma oranının arttığı (p=0.008), kontrol grubuna kıyasla da bu artışın istatistiksel olarak anlamlı düzeyde daha yüksek olduğu bulunmuştur. Uygulama sonrasında müdahale grubunun Tıbbi Tedaviye Uyum Oranı Ölçeği puanı artarken (p<0.001) kontrol grubunun azalmıştır (p=0.001). Müdahale grubunun ölçek puanının, kontrol grubuna kıyasla daha yüksek olduğu bulunmuştur (p<0.001).Sonuç: Bu çalışma Telefonla Problem Çözme Müdahalesinin şizofreni hastalarının ilaç kullanım özellikleri ve ilaç tedavisi uyumu üzerinde olumlu etkileri olduğunu göstermiştir. Bunun yanı sıra telefonun psikiyatri hemşireliği klinik uygulamalarına aktarımı konusunda yol gösterici olmuştur.Anahtar Kelimeler: tele-hemşirelik, telefon, tedavi uyumu, şizofreni, problem çözme

Objective: The aim of this study is to determine the effect of `Telephone Intervention Problem Solving` on medication adherence in individuals diagnosed with schizophrenia.Method: A total of 45 patients with schizophrenia, 21 interventions and 24 controls, were enrolled in this randomized controlled trial conducted by using the pretest posttest method. Data were collected through using the Personal Information Form, Schedule for Assesing the Three Components of Insight, The Global Assessment of Functioning Scale, Medication Adherence Rating Scale, and Final Assessment Form. Both groups were given `Training for Medication Adherence` prior to discharge. After the discharge, control group was cared with routine application, while over the course of two months, a total of eight follow-up calls were made by using `Telephone Intervention Problem Solving` on for intervention group. The data were evaluated by using nonparametric tests.Results: It is found out that after the study, not quitting taking drugs voluntarily (p<0.001), and the rate of believing in the necessity of drug treatment were increased in the intervention group (p=0.008), which was statistically significantly higher than the control group. The Medication Adherence Rating Scale score of the intervention group increased (p<0.001), but the score of the control group decreased (p=0.001). The scale score of the intervention group was found to be higher than the control group (p<0.001).Conclusion: This study has shown that telephone intervention problem solving has positive effects on drug use characteristics and medical compliance with medication of schizophrenia patients. Besides, it has been a guide for transferring the phone to the clinical applications of psychiatric nursingKeywords: telenursing, telephone, medication adherence, schizophrenia, problem solving