Tiroid orbitopati tanılı hastaların radyoterapisinde üç boyutlu konformal radyoterapi ve yoğunluk ayarlı radyoterapinin dozimetrik olarak karşılaştırılması

Abstract

Amaç: Tiroid orbitopati otoimmun tiroid hastalığı ile ilişkili olarak orbital dokuların inflamasyonuyla karakterize bir hastalıktır. Hastalığın bulguları arasında göz kapağı retraksiyonu, proptozis, kemozis, periorbital ödem ve göz hareketi bozuklukları yer alır. Orbital radyoterapi diğer tedavilere yanıt vermeyen olgularda uygulanır ve yaklaşık %60-65 oranında başarılı olmaktadır. Bu tez projesinde amacımız, tiroid orbitopati tanılı hastalarda üçboyutlu radyoterapi (3BRT) ve yoğunluk ayarlı radyoterapi (YART) ve 3BRT ile YART kombinasyonu olan hibrid radyoterapi (RT) tekniklerinin dozimetrik olarak hedef hacim ve normal dokuların aldığı doz açısından karşılaştırılmasıdır.Yöntem: Tiroid orbitopati tanısı ile tedavi edilen 5 hastanın tedavi planlanları retrospektif olarak tedavi planlama sistemine aktarıldı. Hastaların tedavi planları 3BRT ve YART veya 3BRT ile YART kombinasyonu olan hibrid RT tedavi tekniği kullanılarak tekrar yapıldı. 3 teknikle elde edilen konformite indeksi, homojenite indeksi, hedef hacim ve kritik organlara ait dozimetrik parametreler istatistiksel olarak kıyaslandı.Bulgular: 3BRT, YART ve hibrid RT teknikleri dozimetrik olarak kıyaslandığında, YART ve hibrid RT tekniklerinin 3BRT'ye göre daha homojen bir doz dağılımı sağladığı ancak konfomite indeksi açısından her 3 teknik arasında istatistiksel anlamlı bir fark olmadığı saptandı. Normal organ dozları açısından, 3BRT'nin lens dozlarını daha iyi düşürdüğü izlendi. Beynin aldığı dozlara bakıldığında minimum, ortalama veD05 dozları 3BRT'de istatistiksel anlamlı olarak daha düşüktü. Hibrid RT tekniği YART tekniğine benzer dozimetrik parametreler elde edilmesini sağladı.Sonuç: Tiroid orbitopatisinin radyoterapiyle tedavisinde YART kullanımı daha homojen bir doz dağılımı sağlayarak tedavi etkinliğini arttırabilir ancak lens ve beyin dokusunun aldığı dozların artışına neden olabilmektedir.

Objective: Thyroid orbitopathy (TO) is characterized by inflammation of orbital tissues due to otoimmun thyroid disease. Eyelid retraction, chemosis, periorbital edema and eye movement disorders are among the findings of disease. Orbital radiotherapy is applied to the cases who does not respond other treatment modalities and is effective in 60-65% of cases. In this thesis our aim is to compare 3DRT, IMRT and hybrid RT techniques dosimetrically in patients with TO.Method: Treatment plans of 5 patients with TO were transferred to the treatment planning system. Treatment plans were performed using 3DRT, IMRT and hybrid RT techniques. Conformity index, homogeneity index and dosimetric parameters of 3 techniques were compared statistically.Results: IMRT and hybrid IMRT techniques were found to achieve more homogen dose distribution. Homogenity index of IMRT was significantly better than HI of 3DRT. However conformity indexes of 3 techniques were not statistically significant. 3DRT was found to achive lower lens and brain doses compared to other techniques. Hibrid RT technique was similar to IMRT technique dosimetrically.Conclusion: IMRT may improve treatment results in TO since it achives better dose distribution however it causes increase in lens and brain doses.