Masabaşı çalışanların serbest zaman egzersiz katılımı, depresyon ve yaşam doyumlarının incelenmesi

Abstract

Amaç: Bu araştırmanın amacı masabaşı çalışanların serbest zaman egzersiz katılımı, depresyon ve yaşam doyumlarının incelenmesidir.Yöntem: Burdur devlet hastanesi, PTT ve bankalarda masa başı çalışan, tesadüfi örnekleme yöntemiyle seçilen 150 şer kişi, toplam 450 kişi araştırmanın örneklemini oluşturmaktadır. Araştırmaya katılan katılımcıların yaş ortalamaları 38,25 + 6,30 olarak belirlenmiştir. Ayrıca araştırmaya katılan katılımcıların %50'9'u kadın (N: 229) ve %49,1'i Erkek (N:221) katılımcılardan oluşmaktadır. Araştırmadaki veriler; `Serbest Zaman Fiziksel Aktivite Anketi (SZEA)`, `Beck Depresyon Ölçeği`, `Yaşam Doyum Ölçeği` ve araştırmacı tarafından hazırlanan `Kişiler Bilgiler Formu` ile toplanmıştır. Yapılan analizler sonucu verilerin normallik varsayımlarını sağlamadığı gözlemlenmiştir. Bu doğrultuda araştırma verilerinin analizinde Mann-Whitney U ve Kruskal Wallis testleri kullanılmıştır. Araştırmaya konu olan değişkenler arası ilişkilerin incelenmesi için ise shapiro wilks testi kullanılmıştır. Araştırma verilerin analizinde SPSS 21 paket programı kullanılmıştır. Araştırma bulguları %95 güven aralığında yorumlanmıştır.Bulgular: Araştırma bulguları incelendiğinde PTT kurumunda masabaşı çalışan bireylerin serbestzaman egzersiz katılım düzeylerininin bankalarda ve devlet hastanelerinde çalışan bireylere göre daha yüksek olduğu görülmüştür. Evli bireylerin yaşam doyum düzeyleri daha yüksek bulunmuştur. Ayrıca masa başı çalışanlarında serbest zaman egzersiz katılımı ve yaşam doyumu düzeylerininin depresyonla negatif ilişkili olduğu görülmüştür.Sonuç: Sonuç olarak PTT kurumunda masabaşı çalışan bireylerin serbest zaman egzersiz katılım düzeylerininin bankalarda ve devlet hastanelerinde çalışan bireylere göre daha yüksek olduğu görülmüştür. Ayrıca masabaşı çalışanlarında serbest zaman egzersiz katılımı ve yaşam doyumu düzeylerininin depresyona karşı koruyucu bir etken olabileceği düşünülmektedir.Anahtar Kelimeler: Serbest zaman egzersiz katılımı, depresyon, yaşam doyumu

Objective: The aim of this study was to investigate the leisure time exercise participation, depression and life satisfaction of desk workers.Method: The sample of the study consisted of 150 people, 150 people selected by random sampling method, working at Burdur State Hospital, PTT and banks. The mean age of the participants was 38.25 + 6.30. In addition, 50'9% of the participants were female (N: 229) and 49.1% were male (N: 221).The data were collect; `Leisure Time Physical Activity Questionnaire (LTPAQ)`, `Beck Depression Scale`, `Life Satisfaction Scale` and `Personal Information Form'' prepared by the researcher. As a result of the analyzes, it was observed that the data did not meet the normality assumptions. Accordingly, Mann-Whitney U and Kruskal Wallis tests were used in the analysis of the research data. The shapiro wilks test was used to examine the relationships between the variables subject to the study. SPSS 21 package program was used in the analysis of the research data. The findings of the study were interpreted in 95% confidence interval.Results: When the findings of the study were examined, it was seen that the leisure time exercise participation levels of the people working at the PTT institution were higher than those working in the banks and state hospitals. Married individuals had higher life satisfaction levels. In addition, leisure time exercise participation and life satisfaction levels were found to be negatively related to depression among desk employees. Conclusion: As a result, it was seen that the leisure time exercise participation levels of the people working in the PTT institution were higher than those working in banks and state hospitals. Furthermore, it is thought that leisure time exercise participation and life satisfaction levels can be a protective factor against depression in desk employees.Key words: Leisure Time Exercise participation, depression, life satisfaction