Bilinçli öz-anlayış programının üniversite öğrencilerinin öz-anlayışına etkisi

Abstract

Bu araştırmanın amacı, bireylerin öz-anlayış düzeylerini yükseltmeye yönelik bir psiko-eğitim programı geliştirilmesi ve geliştirilen programın üniversite öğrencileri üzerinde etkililiğinin deneysel olarak sınanmasıdır. Araştırmanın temel denencesi `Bilinçli öz-anlayış programına katılan deneklerin öz-anlayış düzeylerinde, kontrol grubunda yer alan deneklere göre, anlamlı düzeyde bir artma olacak ve bu artma uygulamaların tamamlanmasından bir ay sonra yapılacak izleme ölçümünde de devam edecektir.` olarak belirlenmiştir. Araştırmanın bağımsız değişkenini bilinçli öz-anlayış programı, bağımlı değişkenini ise deneklerin `Öz-Anlayış Ölçeği`ne verdikleri cevaplarından elde edilen öz-anlayış puanları oluşturmaktadır.Araştırmada deney-kontrol gruplu, ön-test, son-test ve izleme ölçümlü deneysel desen kullanılmıştır. Çalışmanın araştırma grubunu Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Eğitim Fakültesi'nde bulunan lisans öğrencileri arasından gönüllü olan öğrenciler oluşturmaktadır. Araştırma kapsamında çalışmaya katılmak isteyen öğrencilere kişisel bilgi formu ve öz-anlayış ölçeğini içeren bir veri toplama seti uygulanmış, ardından bu veriler bilgisayar ortamında değerlendirilerek deney ve kontrol grupları belirlenmiştir. Araştırma sürecinde deney grubuna 8 oturumluk `Bilinçli Öz-Anlayış Programı` uygulanmış, kontrol grubuna ise herhangi bir deneysel işlem uygulanmamıştır.Veri toplama aracı olarak Neff tarafından geliştirilen ve Türkçeye uyarlaması Deniz, Kesici ve Sümer tarafından yapılan `Öz-Anlayış Ölçeği` kullanılmıştır. Geçerlik ve güvenirlik çalışmaları sonucunda ölçeğin Türkçe formu tek boyutlu ve 24 maddeli bir ölçek olarak ortaya çıkmıştır. Hipotezlerin test edilmesinde betimsel istatistikler yanında; grup içinde ve gruplar arasında ön-test, son-test ve izleme ölçümleri arasındaki farkın anlamlılığını test etmek için Wilcoxon Sıralı İşaretler Testi ve Mann Whitney U Testi kullanılmıştır.Araştırma sonucunda ulaşılan sonuçlar şunlardır:1.Deneysel işlem öncesinde deney ve kontrol gruplarının öz-anlayış puan ortalamaları arasında anlamlı bir farklılık yoktur.2.Deney grubunun öz-anlayış puanlarında deneysel işlem sonrasında anlamlı bir artış olmuştur.3.Kontrol grubunun öz-anlayış puanlarında deneysel işlem sonrasında ve bir ay sonraki izleme ölçümünde anlamlı bir değişiklik olmamıştır.4.Deneysel işlem sonrasında deney grubunun öz-anlayış puan ortalamaları, kontrol grubunun puan ortalamalarından anlamlı olarak yüksektir.5.Deney grubunun deneysel işlem sonrasında yükselen öz-anlayış düzeyi ile bir ay sonraki izleme ölçümündeki öz-anlayış düzeyi arasında anlamlı bir fark yoktur.

The aim of this research is to develop a psychological education program with the intention of increasing the individuals' level of self-compassion and test the aforementioned program's efficiency on the university students. The main hypothesis of the research is determined as: `There will be a significant amount of increase in the level of participant subject's self-compassion comparing with the control group and this increase will also be seen in the follow-up tests which will be performed one month after completing the implementations.` Independent variable of the research is mindful self-compassion program and dependent variable of the research is self-compassion points derived from the answers of the subjects' to the Self-Compassion Scale. An experimental design with experimental-control groups, pre-test, post-test and follow-up tests is used in the research. Research group of the study consists of volunteers amongst the undergraduate students of Faculty of Education in the Muğla Sıtkı Koçman University. Students who want to participate in the research are given a data collection tool which includes a personal information form and a self-compassion scale, then experimental and control groups are formed by evaluating these data on computers. Through the research, an 8 session Mindful Self-Compassion Program is implemented on the experimental group, as for the control group, no experimental procedure is implemented. Self-Compassion Scale, which is developed by Neff and adapted to Turkish by Deniz, Kesici and Sümer, is used as data collection tool. After studies of validity and reliability, Turkish form of the scale is shaped as a one dimensional and 24 items scale. While testing the hypotheses, along with descriptive statistics, Wilcoxon Signed Rank Test and Mann Whitney U Test are used in order to examine the relevance of variation amongst pre-test, post-test and follow up tests both within and between the groups.These are the results of the research:1.Before experimental procedures there are no significant differences between the experimental and control groups' average self-compassion points.2.There is a significant increase in the experimental group's self-compassion points after the experimental procedure. 3.There are no significant differences in the self-compassion points of control group after the experimental procedure and follow-up test performed one month later. 4.The average self-compassion points of the experimental group are significantly higher than the average self-compassion points of the control group after the experimental procedure.5.There are no significant differences in the self-compassion levels of experimental group between the increased self-compassion level after the experimental procedure and self-compassion level obtained from the next month's follow-up tests.