Örtülü kapanış gösteren olgularda, kapanışın açılmasında kullanılan tedavi yöntemlerinin karşılaştırılması

Abstract

- 68 - ÖZET Bu çalışma, M.Ü.Dişhekimliği Fakültesi ortodonti Ana- bilim Dalma başvuran yaşları 11-17 arasında değişen, kız-er- kek karışık 40 hasta üzerinde gerçekleştirildi. Kliniğimize başvuran hastalardan Class II yapı göste ren ve ön bölgede örtülü kapanış olan hastalar 4 gruba bölün dü. Her gruba değişik tedavi yöntemi uygulandı. 1. grubu oluşturan 10 hastaya Anterior Bite Plane, 2. grubu oluşturan 10 hastaya ön bölgede J Hooks, azılar bölgesinde ise üçgen elastik kullanıldı. 3. grubu oluşturan 10 hastaya ön bölgede Horizontal loop azılar bölgesinde ise, yine üçgen elastik kullanıldı. 4 grubu oluşturan son 10 hastaya ise ankraj bükü mü uygulandı. Ölçümler, tarafımızdan geliştirilen mukogingival sı- nır-kesici kenar arasındaki mesafelere ölçme metodu ile ya pıldı. Bunun yanında dişlerin hareket yönlerini kontrol etmek amacı ile hastalardan sefalometrik filmler alındı. Ölçüm me- todlarmdaki hataları saptamak amacıyla Mukogingival sınır- kesici kenar ölçümü için T testi, selometrik ölçüm metodla- rında ise ortalama sapma ve standart sapma analizleri uygu landı. T-testi sonucunda elde edilen değerler anlamsızdır. Bunun yanında sefalometrik ölçümlere uygulanan analizlerde ise normalden sapmalar, kabul edilebilen değerlerin üzerinde çıktı.- 69 - 4 grubun ortalama tedavi süreleri: 1. grup için orta lama 18 hafta, 2. grup için 15 hafta, 3. grup için 17 hafta 4. grup için ise 13 haftadır. 4 grubun ortalama pekiştirme süresi 11 aydır. Bu 4 grup tedavi süreleri açısından karşılaştırıldı ğında, en hızlı gelişme ankraj bükümü ile gerçekleştirilen hastalarda meydana gelmiştir. Bu grupları stabilizasyon açısından karşılaştırdığı mızda, en az değişmenin anterior bite plane tedavisi uygula nan hastalarda görüldüğü saptanmıştır. Tedavi sonrası ile pekiştirme sonu değişim miktarları değerlendirildiğinde, örtülü kapanışın açılmasinda en etkili yöntemin ankraj bükümü olduğu ortaya çıkmaktadır.

- 70 - SUMMARY This study has been carried out on 40 individuals of mixed sexes ranging from 11 to 17 years of age who applied to our orthodontic clinic. Patients who have Glass II maloclusions as well as anterior deep bite have been divided into four groups. Each group consisted of 10 individuals were treated in differenet techniques. First group was treated with anterior bite plane, second group with J hooks in anterior segment and Triangle elastics in molar region. Thirth group had horizontal loop in anterior segment and triangle elastics in molar region. The last group had Anchorage bends. The vertical movements of the teeth were controlled by measuring the distance between mucogingival junction and incisor edges. This measurement was firstly used by us in such a study. In addition to these measurements, cephalomet- ric films were taken from each patient to control the move ments of the teeth. Standart deviation and arithmetic means were used in Cephalometric measurements, standart t test was used in the control of the measurements of mucogingival junc- tion-incisal edges, to find out the errors in the measure ments. The results of the t test was found to be insignifi cant. Besides these, the results of the analysis which were- 71 - applied to cephalometric measurement were found to be higher than accepted normals. Average treatment period of 4 groups were: 18 weeks for the first group, 15 weeks for the second group, 17 weeks for the thirth group, and 13 weeks for the fourth group. Retantion period of these 4 group were 11 months. Among these four groups, the fastest development was obtained in group treated by anchorage bends. When these four groups were compared in stabilisation point of view the least changes was found in the group treated by anterior bite plane. When post-treatment and retantion results have been evaluated anchorage bends was found to be the most effective way in the opening of deep-bites.