Bazı antibiyotiklerin perkütan difüzyonunun karşılaştırmalı ve in vitro olarak araştırılması

Abstract

X X ÖZET Bu çalışmada Azidosilin ve Sef tr iakson ' un değişik özellikte 27 merhem sıvağı içinde %2 konsan tra sy onlu numu nelerin perkütan difüzyon özelliği in vitro bir yöntem olan agar-dif üzyon yöntemi ile.'incelenmiştir. Ön çalışmaların bulgularına göre; %2 konsantrasyon difüzyon deneyleri için en uygun konsantrasyon olarak sap tanmıştır. %2 azidosilin içeren değişik karakterdeki 27 mer hem formülünden yağlı sıvağlar ve hidrokarbon karakterli sı- vağlarda yüzeysel etki; S/Y ve Y/S emülsiyonu şeklindeki formüllerle, kitre jeli ile hazırlanan örneklerde, Lab raf il M 2130 CS, Emulsifying wax, Emulsifying ointment ve hidrofil merhem ile hazırlanan formüllerde difüzyon görülmüştür. Sef triakson içeren örneklerle elde edilen bulgular birçok azidosilin numuneleri ile elde edilenlerle paralel sonuçlanmış; ancak gliserin merhemi ile de iy;i bir difüzyon görüldüğü ' halde emulsifying ointment ile yüzeysel etki göstermesi değişik bir bulgudur. Azidosilin ve Seftriakson preparatlarma.üre, dime- til sülfoksid, propilen glikol/oleik asid (1:1) karışımı, sodyum laıfril sülfat ve sodyum taurokolat ilavesi PEG sıvağ- ları, hidrokarbon ' sıvağlar ı ve kitre jeli içeren formüllerde difüzyonu arttırmıştır.- 75 - PEG 6000 sıvağlı formül içerisine %1 oranında sod- yyni lauril sülfat ilave edildiği zaman difüzyon özelliği en yüksek bulunmuştur. Her iki etken madde için patenli bir madde olan Labrafil M 2130 !.CS iie hazırlanan örnek lerle de iyi bir difüzyon görülmüştür. Yardımcı maddeler difüzyonu hızlandırıcı etki yapmaktadır. Sef triaksonun 1000-2000-4000 ve 10006ug/ml konsan t-.rasyonlu ve pH: 5-6 ve 7 olan tamponlar, distile su, çeşme suyu ve kaynatılmış soğutulmuş çeşme suyu ile hazırlanan çözeltilerinde 6 ay içinde fiziksel bozunmalar gözlenmiştir. Bozunma serum fizyolojik ile en yavaş bulunmuş tur. Maddelerle yapılan mikrobiyolojik çalışmaların verileri de elde edilen bu fiziksel bulgulara paraleldir. Azidosiiinin mikrobiyolojik kontrolü için yapılan çalışmaların sonuçlarına göre üzerinde çalışılanmikroorganizm- lere %42-44 oranda duyarlı, bulunmuştur. Seftriakson numunelerinin MIC değerleri numunelerde- ki madde konsantrasyonu, pE ve çözücüye göre farklı bulun muştur. Serum fizyolojik içinde hazırlanan numunelerin MIC değeri 1.95-3.9 jug/ml olarak saptandığı ve 6 ay süre sonunda da aktivite gösterdiği halde bütün diğer numunelerin gözlem süresi sonunda aktivitesini tamamen kaybettiği belirlenmiştir.

SUMMARY In this study, the percutaneous diffusion proper ties of 2% Azidocillin and Ceftriaxone containing samples in 27 different ointment bases have been investigated by agar diffusion method which is an in vitro one. According to the pref ormulation studies, a concent ration of 2% has been found as the most suitable concent ration for the diffusion tests. From the 27 different ointment formulations containing 2% azidocillin, topical effect has been seen with oleaginous and hydrocarbon bases while W/0 and 0/W emulsion formulations, samples prepared with; tragacant jellies, Labrafil M 2130 CS, Emulsifying wax, Emulsifying Ointment and hydrophilic ointment have shown diffusion. Results of the ceftriaxone containing samples have been parallel with most of the samples containing, azido cillin but while glycerole ointment has shown ' good diffu sion; topical effect seen with emulsifying ointment has been a different result. Addition of urea, dimetil sulfoksid, mixture of (1:1) propylene glycol and oleic acid, sodium lauryl sulp hate and sodium taurochdlate to PEG; hydrocarbon bases and tragacant jellies, formulations of azidocillin and ceft riaxone preparations have enhanced diffusion.77 - When 1% sodium lauryl sulphate has been added to the formula with PEG 6000 base, the diffusion property has been found to be maximum. Good diffusion have been seen for both of the active substances prepared with a patent formula Labrafil M 2130 CS, The additive substan ces have acted as diffusion enhancers. Physical degradation have been observed in ceft riaxone solutions of 1000, 2000, 4000 and 10.000 ug/ml prepared in pH: 5-6 and 7 buffers, distilled water, tap water and boiled and cooled tap water during six months' time. The degradation has been found to be slowest with serum physiologic. The results of the microbiological works done with the substances have been parallel with these physical resul t s. According to the results of azidocillin ' s microbi ological control works, the substance has been found to be 42-44% sensitive to the tested microorganisms. MIC values of ceftriaxone have been found different according to the concentration, pH and solutes of the samples. While MIC. values of the samples prepared in serum physiologic have been found between 1.95 and 3. 9 /ug/ml and have still shown activity after six months, all other samples have lost their activity completely after observa tion period.