Defibrotidein karaciğer protein değerlerine etkisi

Abstract

55 ÖZET Bu çalışmada, Wistar tipi 11 sıçana intra-peritonal olarak 20 mg/kg Defibrotide enjekte edildi. Aynı anda kon trol grubundaki 7 sıçana da serum fizyolojik intra-peritonal olarak enjekte edildi. Başlangıçtan 10 gün sonra anestezi altında batın açılarak venaportaya girildi ve K.C. Perfüz- yon Buffer ile perfüze edildi. Daha sonra sıçanların kara ciğeri alındı ve karaciğer homojenize edilip süspansiyonu hazırlanarak parankim hücreleri elde edildi. 3000 RPM'de +4°C'de santrfüj edilerek hücre ve süpernatan ayrı ayrı pro tein yönünden değerlendirmeye alındı. Lowry yöntemi ile sü pernatana geçen çözünür proteinler ve hücre çökeltisindeki protein düzeyleri ölçüldü. Süpernatan ve çökeltideki prote inler PAGE elektroforezine tatbik edildi ve standart ile mu kayese edildi. Defibrotide enjekte edilen parankim hücre proteinleri ile kontrolün hücre proteinleri dansitometrik olarak mukayese edilerek değerlendirildi. Ayrıca parankim hücre süpernatanındaki proteinler HPLC'ye tatbik edildi ve kontrol grubu ile mukayese edilerek, Defibrotide enjekte edilen sıçanlardaki protein miktarı yönünden fark olup olma dığı değerlendirildi. Bulunan sonuçlara göre Lowry ile ölçülen total pro tein miktarında Def ibrotide'den sonra azalma gözlendi (KONT ROL: 84.23±17.5 pg) (DEF.: 63.29±9.9 ug). PAGE elektrofore zinde parankim hücrelerinin süpernatantına geçen protein miktarı dansitometrik olarak az olduğundan dolayı değerlen dirilemedi. Fakat çökeltideki PAGE elektroforezi piklerinde, Lowry' e paralel olarak bir azalma gözlendi. HPLC'de değer lendirilen protein miktarına gelince burada ölçülen süperna tana geçen parankim hücre proteinleri kontrolle mukayese edildiğinde Lowry 'e paralel bulundu. Sonuç olarak; Def ibrotide' in karaciğer parankim hüc relerinde protein miktarını azalttığı görülmüştür.

56 SUMMARY THE EFFECT OF DEFIBROTIDE ON LIVER PROTEIN LEVELS 11 Wistar type rats were intraperitoneally injected with 20 mg/kg defibrotide in this study. Simultaneously, a control group of 7 rats were intraperitoneally injected with physiological serum. 10 days after, the abdomen was opened under anaesthesia and entered into vena portae, and the liver was perfused with a `perfusion buffer`. The livers of rats were removed, homogenated, and prepared in a suspension to obtain parenchymal cells. The suspension was centrifuged at 3000 r.p.m. at +4°C into the cell sediment and the supernatant liquor, which were then separately evaluated with respect to proteins. The levels of soluble proteins in the supernatant liquor and proteins in the cell sediment were measured by the Lowry method. The proteins in the supernatant liquor and in the sediment were subjected to PAGE electrophoresis, and compared with the standards. The parenchymal cell proteins of the Defibrotide injected group and the cell proteins of the control group were densitometrically compared and evaluated. Furthermore, the proteins in the supernatant liquor of the parenchymal cell suspension were subjected to HPLC and compared with the control group for an evaluation of whether there exists any difference with respect to the quantity of proteins in Defibrotide injected rats. Results revealed a decrease as measured by the Lowry method in total quantity of proteins after Defibrotide (CONTROL: 84.23 ± 17.5 pg; DEF.: 63.29 ± 9.9 ug). Proteins passing into the supernatant liquor of parenchymal cells could not be evaluated in PAGE electrophoresis because they57 were densitometrically low in quantity. However, a fall in PAGE electrophoresis peaks was observed for the sediment, parallel to Lowry results. As for the protein quantities evaluated by HPLC, the measurement of parenchymal cell proteins passing into the supernatant liquor were compared with the control group and were found to be parallel with Lowry results. In conclusion, it has been observed that Defibrotide reduces the amount of proteins in liver parenchymal cells.