Metal-destekli-porselen restorasyonların metal alt yapılarında porselen fırınlaması sonrasında ortaya çıkan distorsiyona etki eden faktörler

Abstract

ÖZET Bu araştırmada, metal-destekli-porselen restorasyonların metal alt yapıları ile diş preparasyonu arasında mevcut olan marjinal aralıktaki değişimler incelenmiştir. Metal alt yapının şekli, fırınlama sırasında, uyumun bozulmasına neden olacak şekilde değişebilir. Marjinal aralığın artması, sekonder çürük ve marjinal kenarda plak birikimine bağlı olarak periodontal hastalık oluşma riskini arttırması açısından önem kazanır. Fırınlama aşamalarında restorasyonun distorsiyonuna etki eden faktörlerin incelenmesi amacı ile oluk tarzında basamağa ve dik açılı basamağa sahip olacak şekilde prepare edilmiş diş modelleri için 32 adet metal alt yapı hazırlanmıştır. Alt yapıların yarısının hazırlanmasında, soy metal alaşımı (palladyum-bakır, BegoPal) (seri 1), diğer yarısının hazırlanmasında ise, soy olmayan (baz) metal alaşımı (nikel-krom, Wiron 99) (seri 2) kullanılmıştır. Metal alt yapıların kalınlığı palatinal marj inde 0.5 mm, labial marjinde ise sıfırlanacak şekilde hazırlanmıştır. Porselen fırınlama işlemlerinin her aşamasında, metal alt yapılar Jeol scanning elektron mikroskobunda incelenmişlerdir. Metal alt yapıların marjinal kenarları ile çalışma modellerinin üzerinde seçilmiş olan rehber noktalar arasındaki mesafeler direkt ekran üzerinden ölçülmüştür. Her seriden 6 adet metal alt yapı (3 adet dik açılı basamak, 3 adet oluk tarzında basamak), kontrol grubu olarak ayrılmış ve diğer örneklerle beraber, porselen uygulanmaksızın her aşamada porselen fırınına yerleştirilmiştir. ilk fırınlama işlemi olan ön ısı uygulamasında, distorsiyonun daha çok olduğu bulunmuştur. Bu ilk ısı işleminde, metal alt yapıda bulunan katılaşma streslerinin açığa çıkması ile distorsiyon oluşmaktadır. 99Preparasyonun marjinal sonlanma şeklinin metal alt yapı distorsiyonuna etkili olmadığı sonucuna varılmıştır. Dİstorsiyon sadece ince marjinal bölgelerde değil, tüm metal alt yapıda oluşmaktadır. Metal-porselen arayüzündeki artık stresler, distorsiyonun esas nedeni değildirler. Baz metal alaşımı (Wiron 99), soy metal alaşımına (BegoPal) göre daha az distorsiyon göstermektedir. Yukarıda belirtilen faktörlere ilaveten, porselen şekillendirilmesi sırasında metal alt yapının iç yüzüne porselen bulaşması da marjinal uyumsuzluğa neden olmaktadır. Porselen fırınlaması sırasında oluşan metal distorsiyonuna yol açan faktörlerin etkilerinin minimuma indirilmesi için maksimum çaba gösterilmelidir.

ÖZET Bu araştırmada, metal-destekli-porselen restorasyonların metal alt yapıları ile diş preparasyonu arasında mevcut olan marjinal aralıktaki değişimler incelenmiştir. Metal alt yapının şekli, fırınlama sırasında, uyumun bozulmasına neden olacak şekilde değişebilir. Marjinal aralığın artması, sekonder çürük ve marjinal kenarda plak birikimine bağlı olarak periodontal hastalık oluşma riskini arttırması açısından önem kazanır. Fırınlama aşamalarında restorasyonun distorsiyonuna etki eden faktörlerin incelenmesi amacı ile oluk tarzında basamağa ve dik açılı basamağa sahip olacak şekilde prepare edilmiş diş modelleri için 32 adet metal alt yapı hazırlanmıştır. Alt yapıların yarısının hazırlanmasında, soy metal alaşımı (palladyum-bakır, BegoPal) (seri 1), diğer yarısının hazırlanmasında ise, soy olmayan (baz) metal alaşımı (nikel-krom, Wiron 99) (seri 2) kullanılmıştır. Metal alt yapıların kalınlığı palatinal marj inde 0.5 mm, labial marjinde ise sıfırlanacak şekilde hazırlanmıştır. Porselen fırınlama işlemlerinin her aşamasında, metal alt yapılar Jeol scanning elektron mikroskobunda incelenmişlerdir. Metal alt yapıların marjinal kenarları ile çalışma modellerinin üzerinde seçilmiş olan rehber noktalar arasındaki mesafeler direkt ekran üzerinden ölçülmüştür. Her seriden 6 adet metal alt yapı (3 adet dik açılı basamak, 3 adet oluk tarzında basamak), kontrol grubu olarak ayrılmış ve diğer örneklerle beraber, porselen uygulanmaksızın her aşamada porselen fırınına yerleştirilmiştir. ilk fırınlama işlemi olan ön ısı uygulamasında, distorsiyonun daha çok olduğu bulunmuştur. Bu ilk ısı işleminde, metal alt yapıda bulunan katılaşma streslerinin açığa çıkması ile distorsiyon oluşmaktadır. 99Preparasyonun marjinal sonlanma şeklinin metal alt yapı distorsiyonuna etkili olmadığı sonucuna varılmıştır. Dİstorsiyon sadece ince marjinal bölgelerde değil, tüm metal alt yapıda oluşmaktadır. Metal-porselen arayüzündeki artık stresler, distorsiyonun esas nedeni değildirler. Baz metal alaşımı (Wiron 99), soy metal alaşımına (BegoPal) göre daha az distorsiyon göstermektedir. Yukarıda belirtilen faktörlere ilaveten, porselen şekillendirilmesi sırasında metal alt yapının iç yüzüne porselen bulaşması da marjinal uyumsuzluğa neden olmaktadır. Porselen fırınlaması sırasında oluşan metal distorsiyonuna yol açan faktörlerin etkilerinin minimuma indirilmesi için maksimum çaba gösterilmelidir.