Hemodializ tedavisi gören hastalarda fosfat bağlayıcı ilaçların ve hasta eğitiminin değerlendirilmesi

Abstract

91 6. ÖZET Bu çalışmada, Marmara Üniversitesi Hastanesi Hemodlaliz ünitesi'nde tedavi gören hastalarda aşağıdaki üç konu incelenmiştir. îlk aşamada, 20 hasta üzerinde kalsiyum karbonat, alüminyum hidroksit ve sukralfatın fosfat tutucu ilaçlar olarak serum ve idrar biyokimyasına etkisi - özellikle fosfat ve kalsiyum düzeyleri dikkate alınarak - izlendi. 46 günlük kullanım sonucu her üç ilaç da serum fosfat seviyesini düşürerek fosfat tutucu etkilerini gösterdi. İlaçlar, biribirileri ile karşılaştırıldığında aralarında anlamlı bir fark saptanmadı İkinci olarak, alüminyum içeren fosfat bağlayıcılar olan alüminyum hidroksit ve sukralfât kullanan aynı hastalarda serum ve idrar alüminyum düzeyleri izlendi. Her iki ilacında 46 günlük tedavi sonucu serum alüminyum düzeyini artırdığı görüldü fakat, sadece sukralfatın sebep olduğu artış, istatistiksel olarak anlamlı bulundu. Alüminyum hidroksit tedavisi alüminyum atılımını etkilemezken, sukralfat tedavisi alüminyum atılımını da anlamlı olarak artırdı.92 Son aşamada, bir klinik eczacının aktiviteleri sonucu hemodializ tedavisi gören 15 hastanın ilaç kullanımına uyumu, hastalık, diyet, ilaçlar, hemodializ tedavisi hakkında bilgi düzeyi, biyokimyasal ve terapötik cevabındaki gelişme değerlendirildi. Bilgi düzeyi ve ilaç kullanımına uyum artarken biyokimyasal ve terapötik cevapta değişiklik saptanmadı.

93 7. SUMMARY This study was performed in the Haemodialysis Unit at Marmara University Hospital on patients receiving long term haemodialysis as treatment for end stage renal failure. Three investigations were performed. Firstly the effect of the phosphate binders like calcium carbonate, aluminium hydroxide, and sucralfate on serum/urine biochemical parameters were examined in 20 patients. Particular attention was paid to calcium and phosphate levels. The phosphate binding effect (with lowering of serum phosphate levels) of each drug was demonstrated when given for 46 days. No drug could be shown to be superior in its serum phosphate lowering effect when compared with each of the others. Secondly the effect of aluminium hydroxide and sucralfate (an aluminium containing compound) on serum and urine aluminium levels was investigated in the same 20 patients as above. In each case serum aluminium levels rose by the 45th day of therapy although only in the case of sucralfate was this rise significant. Sucralfate,94 therapy also resulted in a significant increase in urinary aluminium excretion whereas aluminium hydroxide did not affect urinary aluminium excretion. Lastly the effectiveness of a clinical pharmacist on improving drug compliance and knowledge of patients disease, diet, drugs and haemodialysis therapy was investigated. The biochemical and therapeutic response to educational intervention was also evaluated. The level of knowledge increased following education as did drug compliance although there was no change in biochemical and therapeutic response.