Antiepileptik ilaçların uzun süreli kullanımının tiroid hormonlarına etkileri

Abstract

34 ÖZET Çalışmamızı Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı ile Nöroloji Anabilim Dalı'na Aralık 1993-Mayıs 1994 tarihleri arasında başvuran ve epilepsi tanısıyla enaz bir yıldır antiepileptik tedavi alan çocuklar oluşturdu. Çalışmaya katılan olguların 15 (%33.3)'i kız, 30 (%66.7)'u erkek olup toplam 45 hastayı kapsıyordu. Hastalar kullanmış oldukları ilaçlara göre dört gruba ayrıldı. Difenilhidantoin alan 10 olgu 6- 14 yaş (ortalama 9.8±2.44) arasında olup 1-8 yıldır (ortalama 3±1.1) tedavi almaktaydı. Karbamazepin alan 10 olgunun yaşları 5-14 yaş (ortalama 9.5±2.99), tedavi süreleri 1-4 yıl (ortalama 2.05±0.86) idi. Fenobarbital alan 15 kişilik grubun yaşları 3-14 yaş (ortalama 6.5±3.27) arasında değişmekte olup bu olgular 1-4.5 (ortalama 3.05±1.48) yıldır tedavi görmekteydiler. Sodyum valproat alan 10 olgu ise 3-15 yaş (ortalama 7.3±3.33) arasında olup 1-3 (ortalama 1.75*0.75) yıldır ilaç kullanmaktaydı. Çalışmamız epileptik çocuklarda uzun süreli antiepileptik ilaç kullanımının tiroid hormonları üzerine etkilerini araştırmak için yapıldı. TT4, FT4, TT3, FT3, TSH ve T8G düzeyleri araştırıldı ve aşağıdaki sonuçlar elde edildi. Difenilhidantoin, karabamazepin, fenobarbital alan olgularda TT4, FT4 ve TBG düzeylerinde düşme olduğu, TT3, FT3, ve TSH düzeylerinin değişmediği gözlendi. Sodyum valproat alan olgularda TBG'deki düşme dışında TT4, FT4, TT3, FT3 ve TSH değerlerinde istatistiksel olarak anlamlı değişiklik olmadığı saptandı. T4 düzeylerindeki en fazla düşüşün fenitoin alan grupta olduğu, enaz etkilenmenin ise sodyum valproat tedavisi alan olgularda olduğu gözlendi.