Erken doğum eylemi tedavisinde ritodrin hidroklorid ve nifedipin

Abstract

4.1 ÖZET Dicle üniversitesi Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilinı Dalı'na 1. 3. 1994-31. 5. 1995 tarihleri arasında başvuran ve erken doğum tehdidi tanısı alan 60 gebe kadın çalışmaya alındı. Hastalar randomize olarak iki gruba ayrıldı ve birinci gruba tıifedipin, ikinci gruba ise ritodrin HCL ile tokoliz uygulandı. Her iki grup, maternal, fetal ve neonatal sonuçlar açısından karşılaştırıldı. Gruplar arasında maternal yaş, gebelik haftası, başvuru esnasındaki serviks dilatasyonu, serviks silinmesi ve Bishop skoru yönünden anlamlı farklılık bulunmadı (p>0.05). Her iki grup arasında kazanılan süre, fetal ve neonatal sonuçlar ve başarılı ya da başarısız olunan olguların Bishop skorları yönünden anlamlı farklılık yoklu(p>ü. 05). Nifedipin grubundaki hastalarda tedavi sonrası serum potasyum, glukoz, ALT, AST ve LDH değerlerinde anlamlı olmayan önemsiz bir yükselme olduğu götüldü(p >Ü. 05). Ritodrin HCL grubundaki hastalarda ise tedavi sonrasında anlamlı olarak serum potasyum değerlerinde azalma, glukoz ve LDH değerlerinde ise artma olduğu tespit edildi(Sırası ile p<0. 01, p<0. 001 ve p<0. 05). Nifedipin grubundaki hastalarda tedavi sonrasında 24 hastada normal EKG bulguları, 6 hastada ise sinüzal taşikardi, ST-T değişiklikleri ve sinüzal bradikardi gibi bulgular görüldü. Ritodrin HCL grubundaki hastalarda ise, 5 hastada normal bulgular olmasına karşılık, diğer hastalarda sinüzal taşikardi, ST-T değişiklikleri, ventriküler ekstrasistol gibi bulgulara rastlandı. Nifedipin grubunda en sık rastlanan yan etki flushing, ritodrin grubunda en sık rastlanan yan etkiler ise çarpıntı ve kusma idi. Bir kalsiyum kanal blokeri olan nifedipin'in, maternal yan etkilerinin ritodrin HCL'ye göre daha az olması ve kazanılan süre, fetal ve neonatal sonuçlar açısından gruplar arasında farklılık bulunmaması nedeni ile, nifedipin'in erken doğum tehdidi olgularında güvenle kullanılabilecek bir ilaç olduğunu düşündük.