Komplike olmayan primer monosemptomatik Enürezis Nöktürna`da davranış terapisi ve intranazal desmopressin tedavisinin değerlendirilmesi

Abstract

ÖZET Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Çocuk Polikliniğine nokturnal enürezis şikayeti ile başvuran 54 poliklinik hastası değerlendirildi. Enüretik 54 olgudan 10'u kontrol gurubu olarak ayrıldı. Olgulardan 17'si çalışma dışında kaldı. Çalışma primer monosemptomatik enürezis nokturnalı 27 olgu ile yapıldı. Çalışma kapsamındaki olguların yaş ortalaması 6-16 arasında değişmekte olup ortalama yaş 8.7±2.5 idi. Olguların 2 İM (%77.7) erkek, 6M*ı (%22.3) kızdı. Erkek/Kız oranı(21/6) 3.5 idi. Hiç tedavi başlanmayan kontrol gurubundaki olguların yaş ortalaması 7.3±1.6 idi. Olguların 7*si (%70) erkek, 3Mi (%30) kızdı. Erkek/Kız oranı(7/3) 2.3 idi. Çalışmada davranış terapisi ve dezmopressin tedavisi alan olgular tedavi verilmeyen kontrol gurubu ile karşılaştırıldı. Davranış tedavisi uyguladığımız 27 primer monosemptomatik enürezis nokturnalı olgunun takip süresince ortalama kuru kalma oranı %46.9 olarak tespit edildi. Olgulardan 4 Ma (%14.8) tam düzeldi. Davranış terapisi ile tam düzelmeyen 23 olguya ilaç tedavisi başlandı. Dezmopressin tedavisi uygulanan 23 olgunun ortalama tedavi başarı yüzdesi %79.6 alarak tespit edildi. 23 olgudan HM (%47.8) tam cevaplı ve 11 olgu ise (%47.8) kısmi cevaplı idi. Olguların ilk başvurdukları dönem ile davranış terapisi ve dezmopressin tedavisi uygulanan dönemdeki kuru gece sayısındaki artma istatistiksel olarak anlamlı bulundu. Kontrol gurubu ile davranış terapisi ve dezmopressin tedavisi alan olguların enüretik atak sayısındaki azalma karşılaştırıldığında, davranış terapisi ve dezmopressin tedavisi alan olguların enüretik atak sıklığındaki azalma istatistiksel olarak anlamlı tespit edildi. Çalışma ile primer monosemptomatik enürezis nokturnalı olgularda, öncelikle davranış terapisinin uygulanması eğer bunda başarılı olunmazsa dezmopressin uygulamanın yararlı olacağı düşünüldü. 80