Erken diastolik akımın ventrikül içi dağılımının diastolik disfonksiyonun belirlenmesine katkısı

Abstract

36 ÖZET Sol ventrikül diyastolik disfonksiyonunu, psödonormalize veya restriktif öraekli mitral akım görülen İskemik Kardiyomiyopati(İKMP) ya da Atrial Fibrilasyon gibi durumlarda tespit etmek güçtür. Çalışmamızda, özellikle bu tür hastalarda erken diyastolik akım hızının intraventriküler değişiminin diyastolik disfonksiyonun göstergesi olarak değerini araştırmayı hedefledik. Çalışmaya 30 İKMP (25 E, 5 K ortalama yaş 59.5±9.8 yıl) ve 20 hipertansif kalp hastası (HKH) (12 E, 8 K, ortalama yaş 57.3±10 yıl) ile kontrol grubu olarak 33 normal sol ventrikül fonksiyonlu birey(22 E, 11 K, ortalama, yaş 55.7±8.4 yıl) alındı. Ventrikül içi bölgesel akım velosite örnekleri mitral kapaktan apekse doğru 0, 1, 2 ve 3 cm uzaklığa kılavuz noktanın yerleştirilmesiyle elde edildi. HKH'nda ve DCMP'lilerde bölgesel E velositesi kontrol grubundan daha progresif olarak azalıyordu (61±1, 57±1, 52±1 ve 50.2±9 cm/sn p<0.01;83±2, 72±3, 63±1 ve 55+2 cm/sn pO.001; 77±1, 75,3±1, 75,5±1, 72,4±1 cm/sn p>0.05; sırasıyla). Sinüs ritminde olan İKMP hastalan gevşeme bozukluğu (Grupl,n=8) ve normalize ya da restriktif akım örneğine (GrupII,n=16) göre iki altgruba ayrıldı. Kontrollere göre, intraventriküler E peak hızında progresif azalma farkı, her iki altgrupta lcm ile 2cm (Kontrol: 0.8±2.9; Grupl: 6.25±6, p<0.05; GrupH: 8.62±7 cm/sn, p<0.001)ve 2cm ile 3cm seviyeleri arasında (Kontrol: 2. 1+6; Grupl: 6.25±4, p<0.01; GrupII; 12.4±9 cm/sn p<0.001) anlamlı bulundu. E'nin bölgesel diyastolik akım hızındaki değişiklik bu altgruplar arasında benzerdi. Atriyal fıbrilasyonlu İKMP olgularında da (n=6) belirgin şekilde intraventriküler E velositesinde progresif azalma vardı (1, 2, 3 cm seviyelerinde, sırasıyla, 76.3±18, 65.0±18 ve 58.6±17 cm/sn). Bu seviyeler arasındaki fark da anlamlıydı ( 1-2 cm için p<0.05ve 2-3 cm için p< 0.01). HKH ve İKMP gruplarında E'nin bölgesel pik erken diyastolik akım hızı ile sistolik fonksiyonu gösteren diyastolsonu, sistolsonu çaplar ve fraksiyonel kısalma arasında korelasyon yoktu. Sonuç olarak erken diyastolik akımın ventrikül içinde progresif olarak37 azalmasının sistolik disfonksiyondan bağımsız olarak diyastolik disfonksiyonu önemli bir parametre olabileceği görüşüne varıldı. Anahtar Sözcükler: diyastolik disfonksiyon, intraventriküler E velosite değişimi, iskemik kardiyomiyopati, hipertansiyon

38 Contribution Of Intraventricular Change Of Early Diastolic Flow To Determine Diastolic Dysfunction It's hard to diagnose left ventricular diastolic dysfunction in cases on atrial fibrillation or having pseudonormalized or restrictive patterns of mitral inflow. Current study was planned to investigate the value of intraventricular change of early diastolic flow velocity of mitral valve (E) particularly in these cases.Thirty cases of ischeamic cardiomyopathy (ICMP-25 males, 5 females, mean age 59.5±9.8 years), 20 cases of hypertensive heart disease (HHD-12 males, 8 females, mean age 57.3±10 years) and 33 healthy volunteers with a normal left ventricular function formed the control group(22 males, 11 females, mean age 55.7±8.4 years) were enrolled on purpose. Intraventricular regional flow velocity pattern were obtained by replacing the guide point at 0, 1,2 and 3 cm distances, respectively, from mitral valve to the apex. Regional E velocity was decreasing progressively in both HHD ( beginning from mitral valve; 61±1, 57±1, 52±1 and 50.2±9 cm/sec, p<0.001) and ICMP patients ( 83±2, 72±3, 63±1 and 55±2 cm/sec, p<0.001)compared to the control values ( 77±1, 75±3, 75±5 and 72±4,cm/sec, ns ). In eight patients of ICMP on sinus rhythm had relaxation abnormality (Group I) and 16 patients had normalized or restrictive patterns (Group II). Intraventricular E peak flow velocity patterns between 1-2 cm ( control; 0.8±2, Group 1; 6.25±6 p<0.005, group 2; 8.62±7 p<0.001), 2-3 cm ( control 2.1± 6, Group 1; 6.25±4 p<0.01, Group 2; 12.4±9 p<0.001)levels were found remarkably lower in these subgroups compared to controls. Changes in regional diastolic flow velocity of E peak were similar amongst subgroups. Six ICMP patients with atrial fibrillation had a remarkable progressive decrease in intraventricular E velocity ( at 0, 1, 2 and 3 cm levels 76.3±18, 65±18 and 58.6±17cm/sec ) and differences between these levels were significant (for 1-2 cm p<0.05 and 2-3 cm p<0.01). In both hypertensive and ICMP groups, no correlation was found amongst regional peak early diastolic flow velocity of E wave and the systolic function parameters, and fractional39 shortening. It's concluded that progressive decrease of intraventricular early diastolic flow is a significant parameter without any dependency to the systolic function to put forward diastolic dysfunction. Key Words: Diastolic dysfunction, intraventricular E velocity change, ischeamic cardiomyopathy, hypertension.