Diyafragma patolojilerinde radyolojik görüntüleme

Abstract

ÖZET VE SONUÇ Diafragma patolojilerinin görüntülenmesinde direkt grafilere ek olarak diğer görüntüleme yöntemlerinin katkılarını araştırmak amacıyla Eylül 1999- Temmuz 2000 tarihlerf arasında Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesinde yatırılarak ve poliklinik düzeyinde tedavi edilen tedavi edilen hastalar değerlendirildiler. Çalışma grubumuz 30 hastadan oluşmaktadır. Bunların 21 tanesi erkek (% 70), 9 tanesi kadın (% 30) hastadan oluşmaktaydı. Yaşları 0-74 yaş arasında değişmekteydi. Olgulara patolojilerine göre inceleme yöntemleri değişiklik göstermekle birlikte tüm hastalara lateral ve PA AC grafi incelemeleri yapıldı. Uygulanan diğer inceleme yöntemleri ise BaTu Özofagus-mide-deudonum grafisi (ÖMD), USG, BT ve MR görüntülemeden oluşmaktadır. Dört hasta da diyafragmatik pseudotumor, altı olguda konjenital diyafragma hernisi, iki hasta diyafragma paralizisi tanısı, 8 hastada diyafragma elevasyonu, 5 hastada hiatal herni, 5 hastada diyafragma rüptürü saptandı. Sonuç olarak radyolojik incelemelerde ki tüm gelişmelere rağmen; anatomik yapısından dolayı ince bir yay gibi seyreden ve fizyolojik işlevi 48nedeniyle solunuma katılarak hareketli bir yapı olan diyafragmayı her zaman bütünüyle göstermek mümkün olamamaktadır; bu nedenle diyafragma patolojisi düşünülen hastalar, hem klinik hem de radyolojik bir bütün olarak değerlendirilmelidir. Böylece gereksiz incelemeler yapılmayacağı kanısındayız *? 49