Plak ve intramedüller çivi ile tedavi edilen önkol çift kırıklarının sonuçlarının karşılaştırılması

Abstract

Bu çalışmada, Ekim 1994 -Şubat 2001 tarihleri arasında plak ile tedavi edilen 36, intramedüller çivi ile tedavi edilen 15, toplam 51 önkol çift kırıklı olgunun sonuçları retrospektif olarak değerlendirildi. Olguların 11'i bayan 40' ı erkek, ortalama yaşları ise 32 (18-64)idi. Kırıkların 21 'i trafik kazası sonucu oluşmuştu ve 20 olgu multiple travmalı idi. Nörovasküler yaralanma olarak olguların 1'inde brakial arter, 3'ünde radial sinir, 2'sinde ise medial sinir yaralanması saptandı. Postoperatif dönemde açık kırıklı 3 olguda enfeksiyon görüldü. Bunlardan 1'i (plak uygulanan) cerrahi debritman gerektiren derin enfeksiyon, diğerleri ise yüzeyel enfeksiyondu. Cerrahi sırasında uygulanan turnikeye bağlı 2 olguda postoperatif turnike paralizisi görüldü. Hastalar ortalama 3 yıl (2-5) yıl takip edildiler. Plakla tedavi edilen 36 olgudan 1'i(26 haftada) geç kaynadı. Diğer bir olguda radius kaynarken ulnada kaynama olmadı. Bu hastalar hariç tutulduğunda orttalama 14 (10-22 ) haftada kaynama görüldü. İntramedüller çivi uygulanan 15 olgunun tamamında kaynama görüldü ve ortalama kaynama süresi 11 (10-18) hafta olarak saptandı. Plak uygulanan olgulardan 2 hastada refraktür oluştu. Fonksiyonel olarak olgular Anderson kriterlerine göre değerlendirildiğinde, plak uygulanan olguların 29'unda mükkemmel veya iyi, çivi uygulanan olguların 14'ünde mükkemmel veya iyi sonuç alındı. Sonuç olarak, intramedüller çivinin minimal ekspojur gerektirmesi, refraktür ve enfeksiyon riskinin düşük olması, implant çıkarma gerekliliğinin olmaması veya çıkarıldığında korumaya ihtiyaç duymaması gibi avantajları vardır. Bu nedenle önkol çift kırıklarında endikasyonlarına uyularak yapılacak olan intramedüller çivi uygulaması ile daha başarılı sonuçlar alınmaktadır. 100

ABSTRACT In this study, the result of 51 cases with fractures of ulna and radius were retrospectively evaluated in the periodof time between September 1994- February 2001. Eleven cases were female and 40 male, and the average age was 32 years(18-64). Twenty-one cases had the history of the traffic accident and 20 cases had multiple injuries. One brachial artery, three radial, and two median nerves were damaged. Three cases with open fracture had postoperative infection. Out of three cases, one case treated with plate and screw had deep infection, and required surgical debridement; and the other two cases had superficial infection. Postoperative paralysis was seen 2 cases because of intraoperative tourniquet application. Patients were controlled on an average 3 years(2-5). One of the 36 cases that was treated with plate delayed union(26 weeks). In other case, radius was united, but ulna was non-union. Except the patients mentioned above, union occurred on an average in 14 weeks(10-22). In all the 15 cases that were treated intramedullary nail, union occurred and average time to union was fixed 11 weeks(10-18). In two patients that were treated with plate and screw refracture occurred. When the cases were evaluated functionally according to the Anderson criteria, the results were excellent or good in 29 patients that treated with plate; in 14 patients the results were excellent or good that were treated with nail. In conclusion, minimal exposure necessity of the intramedullary nail, refracture and infection rate is low, having no necessity to removal implant or when removal it has an advantage as there is no need protection. For that reason, more successful results we get with intramedullary nail use in indications of fractures the shafts of both bones of the forearm. 101