Güneydoğu Anadolu`da irritabl barsak sendromunun epidemiyolojik özellikleri: Tabakalı randomize toplum bazlı bir çalışma

Abstract

Giriş ve amaçlar: Irritabl barsak sendromu (İBS) epidemiyolojisi hakkındaki çalışmalar gün geçtikçe artmakla beraber, birçok bölgede epidemiyolojik veriler hala bilinmemektedir. Amacımız Güneydoğu Anadolu toplumunda İBS prevalansım belirlemek, prevalansa etki eden faktörleri ve olası risk guruplarını ortaya koymak idi. Metodlar: Üzerinde çalıştığımız populasyonun yaklaşık nüfusu 6 milyon idi. Dört ilden randomize, tabakalı küme örneklemesi yöntemiyle seçtiğimiz toplam 3000 ( 1521 kadın, 1479 erkek) kişiye demografik özellikleri ve Roma II kriterlerini içeren anket sorulan yüz yüze görüşme ile yöneltildi. Ankette ayrıca olası risk faktörleri ve Bristol dışkı şekli skalasmı içeren sorular vardı. İstatistiksel analizler Epi Info paket programı kullanılarak yapıldı. Sonuçlar: Bölgemizde İBS prevalansım Roma II kriterleri dahilinde %10.2 olarak bulduk. 3000 kişinin 625 'inde son 3 ayda gastrointestinal semptomlar vardı. Kadınlarda (%12.4) erkeklerden (%8.0) ve evli bireylerde (%11.6) bekarlardan (%6.7) daha yüksek oranda İBS mevcuttu ve bu farklar istatistiksel açıdan anlamlı idi (p=0.000, her ikisi için). En sık 35-54 yaş gurubunda gözlendi. Yerleşim yeri (kır-kent), yaş gurubu, eğitim ve meslek bakımından fark yoktu. Kadınlarda kürtaj öyküsü İBS riskini 1.8 kat arttmyordu (p=0.000 Crude OR=l. 8(1. 3-2.6) %95 CI). İBS hastalarında %48.1 diyare-predominant, %38.9 konstipasyon-predominant, %13.0 hiçbiri özelliği vardı. Egemen dışkılama türü ile Bristol dışkı şekli skalası arasında uyum vardı. Sonuç: Güneydoğu Anadolu'da bu konuda yapılmış bu ilk toplum-bazlı çalışmada İBS prevalansı %10.2' dir. Orta yaş ve kadın dominansı önemini korumuştur.

Introduction and objectives: Even though studies on the epidemiology of the Irritable Bowel Syndrome (IBS) are increasing day by day, epidemiologic data still unknown in many regions. Our objective was to determine the IBS prevalence, factors associated with this prevalence and probable risk groups in Southeastern Anatolia. Methods: The total population in the target region is approximately 6 million. A total of 3000 people (1521 females, 1479 males) randomly selected by stratified cluster sampling was interviewed face- to-face by using a questionnaire comprising demographic features and the Rome II criteria which also included probable risk factors and questions related with Bristol scale stool form. The statistical analysis was performed by using a package program called Epi Info 2000. Results: IBS prevalence was 10.2 % according to the Rome II criteria in our region. 625 out of 3000 subjects had gastrointestinal symptoms in the last three months. IBS rate was higher in women (12.4%) than men (8.0%), and married subjects had higher IBS rates (1 1.6%) than singles (6.7%). Those differences were statistically significant (p=0.000 for both). It was most common in the 35-54 years of age group. No difference was observed in terms of settlement (rural/urban), age group, education and occupation. History of abortion in women increased the IBS risk by 1.8 times (p= 0.000 Crude OR=l. 8(1. 3-2.6) 95% CI). 48.1 % of the IBS patients had characteristics of diarrhea-predominance, 38.9% constipation-predominance while 13.0% had none. There was a relation between dominant stool form and Bristol scale stool form. Conclusion: IBS prevalance is 10.2% in the first community-based study carried out in this specific subject in Southeastern Anatolia. The dominance of middle age and females remained significant.