7-14 yaş arası çocuklarda antigliadin ve antiendomisyum antikorlarının pozitif görülme sıklığı

Abstract

ÖZET Çölyak hastalığı tüm dünyada yaygın olarak görülen ve sebep oluğu şiddetli enteropati glutensiz diyetle düzelebilen bir hastalıktır. Hastalığın tanısını koymadaki güçlük, European Society for Pediatric Gastroenterology and Nutrition ( ESPGAN ) tarafından belirlenen ince barsak biyopsisi yapılması gereğinden kaynaklanır. Uygulan prosedür, invaziv bir girişim olduğu halde tanıdaki altın standartı oluşturur. Toplumdaki tarama çalışmalarında en yaygın yöntem, ilk adımda hasta serumunda antigliadin antikorlarını araştırmak, daha sonrasında ise anti endomisyum antikorların varlığını belirlemektir. Çalışmamızın amacı bölgemizdeki çölyak hastalığı sıklığını tespit etmektir. Serolojik testlerin hassasiyet ve özgüllükleri farklı olduğundan gizli çölyak hastalığı taramasında, bu testlerin birlikte veya ardışık kullanımı sözkonusudur. Bunlardan özgüllüğü ve pozitiv prediktif değeri en yüksek olan test, serumda anti endomisyum antikorlarının belirlenmesidir. Bu nedenle biz de çalışmamızda ince barsak biyopsisi yapılacak hastalarda bu testi doğrulama amaçlı olarak kullandık. Çalışma 2002-2003 yılları arasında Atatürk ve Yenişehir İlköğretim okullarında yapıldı. Çalışmaya yaşları 7 ile 14 arasında değişen 194 çocuk katıldı. IgA ve IgG tipinde antigliadin antikorları ELİSA yöntemiyle anti endomisyum antikorları ise Euroimmun titerplane technique yöntemiyle bakıldı. 194 çocuğun serumunda IgA ve IgG antigliadin antikorları, anti endomisyum antikorları arandı. 43 öğrencinin AGA-IgA'sı pozitif, 21 öğrencinin AGA-igG'si pozitif, ve sadece bir öğrencinin EMA antikorları pozitif bulundu. Ancak aile peroral ince barsak biyopsisi yapılmasına izin vermedi. Antigliadin antikorlarının hassasiyet ve özgüllüğü sırasıyla %100 ve %87, anti endomisyum antikorlarının hassasiyet ve özgüllüğü ise %100 ve %100 olarak bulundu. Yöremizde çölyak hastalığı prevalansı %0.51 olarak belirlenip dünyadaki oranlardan düşük olduğu tespit edildi. Bulgularımız, ilerde yapılacak çölyak hastalığı taramalarında antikor tespitinin yararlarını göstermiştir. Örnek sayımız belirlediğimiz oranları tüm popülasyona genelleyebilmek için yeterli olmadığı halde, bu tür bir çalışma bölgede yapılacak diğer araştı malara ışık tutacağından son derece önemlidir. 43Summary: Celiac disease (CD) represents a significant health problem worldwide in identified patients, however, the severe enteropathy of CD can be controlled with a gluten-free diet. Difficulty exists in establishing the diagnosis of CD since the criteria for diagnosis set forth by the European Society for Pediatric Gastroenterology and Nutrition (ESPGAN) requires biopsies of the small intestine. Although this procedure is invasive, it is the gold standart of diagnosis ; population screening studies using IgA / IgG antigliadin antibody (AGA) determinations in patient's serum as the first step and second step evaluation of the AGA positive subjects by IgA class antiendomisyum antibody (EMA) tests has been the most common screening schedule. Background: This study aimed to assess the prevalence of celiac disease in our local area. Because of the different sensitivity and specificity of serologic tests, the search for silent celiac disease is usually performed with the combined or sequential use of several tests. Among these, the IgA class endomisyum antibody test has the highest specificity and positive predictive value so we used antiendomisyum antibodies as a confirmatory test to select patients for biopsy. Methods: The study was carried out between 2002 - 2003 at prelimanery school. One hundred ninty four student were enrolled in the study. Age ranged from 7 to 14 year. AGAs of both IgG and IgA classes were measured by enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA) and IgA class AEA was measured by Euroimmune titerplane technique. Results: Serum from 194 children were screened for antigliadin IgA, antigliadin IgG and IgA endomisyum antibodies. AGA - IgA were positive in 43 student, AGA - IgG were positive in 21 student and only 1 student had positive for EMA but his family didn't give permission for peroral intestinal biopsy. Sensitivity and specificity for antigliadin antibodies were % 100, % 87 respectively and for antiendomisyum antibodies were % 100, % 100 respectively. Conclusions: Prevalence of celiac disease in the study population was % 0.51. This value is less than the other countries. The findings suggest the importance of the primary testing of autoantibodies in future celiac disease screening policies in this area. Although the number of studied population wasn't enough for generating the results to all population, it will be a guide for future evaluations in our region. 44