Travmalı hastalarda posttravmatik erken dönem sitokin değerleri, travma skorları ve mortalite arasında ilişki

Abstract

Multibl travmalı hastalarda vakaların büyük kısmında (%30'dan fazla ) ciddi organ komplikasyonlar olur ki buda yüksek morbidite ve bazı vakalarda ölüme neden olur. İnflamasyonun ana kaynakları olduğu anlaşılan (l/R) hasan ve doku hasarının derecesinin sınırlanması primer terapötik yaklaşımdır. Çalışmalar vücudun konak defans mekanizmasını destekleyecek immünomodülatör mekanizmaların geliştirilmesine odaklanmıştır. Majör proinflamatuar sitokinler IL-1, IL-6, IL-8 ve TNFa pek çok çalışmada araştırılmıştır. Bizim yaptığımız çalışmada travmaya maruz kalan hastalarda posttravmatik erken dönem sitokin değerleri, travma skorları, mortalite arasındaki ilişkiyi araştırmak planlandı. Hastaların sitokin değerleri (IL-1, IL-2, IL-6, IL-8 ve TNFa), RTS, ISS, APACHEII skorlamaları belirlendi. Hastalar 5 gruba aynldı.1.Grup:Kafa travmalı (n=39), 2. Grup Göğüs travmalı (n=11), 3. Grup Abdomen travmalı (n=16), 4. Grup Extremite travmalı (n=18), 5. Grup Mixt travmalı (n=15) hastalardan oluşmaktaydı. Elde edilen veriler değerlendirildiğinde IL-6'nın travma sonrası oldukça yükselen bir sitokin olduğunu belirledik. lL-6'nın ex olan hastalarda (n=17) yaşayan hastalara (n=82) göre daha fazla arttığı görüldü (p<0.05) ve ISS>16 olan hastalarda ISS21 6 olan hastalara göre daha fazla yükseldiği belirlendi (p<0.05). Gruplara baktığımızda toplam 99 hastada oran olarak en fazla mortalitenin göğüs travmalı Grup H'de (n=3, %27), ikinci olarak kafa travmalı Grup l'de (n=9, %23 ) belirlendi. IL-1, IL-2, IL-8 ve TNFa Grup 3'de, IL-6 Grup 2'anlamlıydı.Tüm gruplarda IL-6'da bariz yükselme bulundu. IL-6 travmaya maruz kalıp ölen hastalarda travma sonrası erken dönemde artabilir. Sonuç olarak IL-6'nın yüksek bulunması mortaliteyi önceden tahmin etmede yardımcı olabilir. Bu konuda geniş çalışma gerekmektedir.

Multible traumatized patients encounter, high percentage of cases (up to %30),severe organ complications that lead to high morbidity in some cases to death. The primary therapeutic aim is t oto limit the ischemia/reperfusion (l/R) injury and the dgree of tissue injury, since both factors are understood to be the main sources of inflammation. Recent investigations have been focused on the development of immunomodulatory procedures to support the body's host defense mechannisms Major proinflammatuar cytokines ( IL-1, IL-6, IL8 and TNFa) have been researched in many studies. In our study, we planned to research related to posttraumatic early cytokines, trauma scores and mortality in multitraumatized patients. The cytokines (IL-1, IL-2,IL6, IL-8 and TNFa), trauma scores (lSS[lnjury Severity Score], RTS[Revized Traumatic ScoreJ), APACHE II (Acute Physiolgy and Chronic Healt Evaluation II) scores of patients were designated. Patients were seperated in 5 groups. Group 1 :Head injury (n=39), Group 2:Thorax injury (n=1 1 ), Group 3: Abdomen injury (n=16), Group 4:Extremite injury (n=18), Group 5:Mixt injury (15) We determined that IL-6 was increased in post trauma when data were evaluated and it has been designated increased in nonsurvivor patients more than in survivors (p<0.Q5).IL-6 was determined to increase more in ISS>16 whose patients than ISS^16 whose others(p<0.05). There was mean levels of IL-1, IL-2, IL-8 and TNFa cytokines in Group 3. IL-6 was found to rised in sum total groups and it was mean in Group 2. Finally early rising of IL-6 after trauma in multitraumatized patients may support to predictive mortality. It is clear that was necessary more studies in this subject.