Diyarbakır kent merkezindeki içme suyu şebekesi ile konut su depolarının fiziki özelliklerinin bakteriyolojik kirlilik üzerine etkileri

Abstract

ÖZET îçme sularının iletim sistemlerinde patojen mikroorganizmalarla kontaminasyonu halk sağlığım doğrudan tehdit eder. Tifo, dizanteri, kolera ve diğer bir çok bakteriyel bağırsak enfeksiyonu yanı sıra çeşitli virüsler ve parazitler su kaynaklarına bulaşabilirler ve pek çok salgın hastalığa yol açabilirler.Bu nedenle çeşitli su kaynaklan şehir şebeke sistemine verilmeden önce antılmakta ve dezenfekte edilmektedir.Bu işlemlerden sonra şehir şebeke sistemine verilen su, tüketiciye ulaşıncaya kadar dağıtım sisteminde meydana gelen çeşitli sorunlar nedeniyle veya tüketicinin depolama ve kullanım işlemlerine bağlı olarak tekrar kontamine olabilmektedir. Bu nedenle Dicle barajından arıtılarak Diyarbakır il merkezine verilen şebeke suyu ile bu suyu kullanan konutların depolarındaki sularda mikrobiyolojik kirlilik ve bakiye klor düzeylerinin saptanması ve karşılaştırması, depoların bakım, hijyen ve fiziki durumlarının mikrobiyolojik kirliliğe etkisinin araştırılması amaçlanmıştır. Araştırmaya, Diyarbakır kent merkezinde su deposu bulunan 200 konutun hem depo girişi şebeke hem de depo çıkışı depo sularından birer su örneği (200 depo girişi şebeke, 200 depo çıkışı depo) alınmıştır. Alman su örnekleri bakteriyolojik, mikolojik ve bakiye klor yönünden analiz edilmiş ve suların analizinde membran filtre yöntemi kullanılmıştır. Ayrıca 200 deponun fiziki ve temizlenme özellikleri görüşmeci anket formlarıyla toplanmıştır. Koliform bakteri, depo girişi şebeke su örneklerinin %35'inde, depo çıkışı su örneklerinin %52.0'inde saptanmıştır. Fekal koliform bakteri (E.coli) depo girişi şebeke su örneklerinde saptanmamış, depo çıkışı su örneklerinin %2,5'inde saptanmıştır. Serbest bakiye klor düzeyi depo girişi şebeke su örneklerinin %67'sinde, depo çıkışı su örneklerinin %35'inde 0.2 ppm'in üzerinde bulunmuştur. Serbest bakiye klor düzeyi 0.2 ppm'in altındaki depo girişi şebeke sularının %95.5'de koliform bakteri saptanmıştır. Serbest bakiye kloru 0.2 ppm'in üzerinde olan depo girişi şebeke sularının %5,2 'sinde koliform bakteri bulunurken, bu sularla dolan depoların çıkış su örneklerinin % J294-Unde. koliform bakteri bulunmuştur. Ayrıca depo çıkışı serbest bakiye klor düzeyi 0.2 ppm'in üzerinde olan depo su örneklerinin %20.0'sinde de koliform bakteri saptanmıştır. Total jerm üremesi depo girişi şebeke su örneklerinin %52.0'sinde, depo çıkışı su örneklerinin %67,5'inde bulunmuştur. Hem depo girişi şebeke, hem de depo çıkışı su örneklerinde en sık izole edilen bakteri Basillus spp. bulunmuştur. Basillus cinsi bakteriler depo girişi şebeke su örneklerinin %48.0'inde, depo çıkışı su örneklerinin %57.5'inde bulunmuştur. Filamentöz mantarlar araştırmaya alman tüm örneklerin % 8'de bulunmuş olup, en sık izole edilen filamentöz mantarlar sırasıyla Aspergillus spp (%5,5) ve penisillum spp (%2.5) dir. Maya 66üremesi depo girişi şebeke su örneklerinde bulunmamış, depo çıkışı su örneklerinin % 2.0'inde bulunmuştur. Araştırmaya alman depo çıkışı su örneklerinde koliform saptanmasının, deponun hacmine, kilitli tutulmasına, yapıldığı malzemeye, yaşma ve su giriş sıklığına bağlı olarak anlamlı düzeyde etkilendiği bulunmuştur. Diyarbakır içme suyu şebekesinin Bağlar belediye bölgesi dışındaki şebeke sularında düşük oranlarda bakiye klor ve buna bağlı olarak yüksek oranlarda mikroorganizma üremesi bulunmaktadır. Etkin bir dezenfeksiyon için Diyarbakır içme suyu şebekesinin tüm bölgelerinde 0.2 ppm'in üzerinde serbest bakiye klor düzeyinin sağlanması gerekmektedir. Konut su depolarında, şehir şebeke sularına göre daha fazla mikroorganizma bulunmaktadır. Konutlarda bulunan içme suyu depolan fiziki ve temizlenme durumlarına bağlı olarak çeşitli oranlarda mikroorganizma üremesine katkıda bulunmaktadır. Bu nedenle konut su depolarının kaldırılarak konutlara doğrudan şebekeden su sağlanmalıdır. Konut su depolarının kaldırılması olanaksız ise düzenli aralıklarla (6 ayda bir) dezenfekte edilmesi ve onarımlarının yapılması gerekmektedir. Anahtar kelimeler: îçme suyu şebekesi, Bakteriyolojik kirlilik, Konut su depolan, Su dezenfeksiyonu, 67

SUMMARY The contamination of potable waters with pathogen micro-organisms is a direct threat to public health. Many bacterial intestinal infections such as typhus, dysentery, cholera, and many others as well as various viruses and parasites can contaminate water resources and lead to several epidemical diseases. Therefore, various water resources are treated and disinfected before they are given to municipal water distribution networks. Water administered into municipal networks after these treatments is prone to recontamination before it reaches the consumer due to various problems in the distribution system or in relation with storing and utilisation practices of the consumer. In this connection, the object of this study has been to identify and compare the microbiological contamination and residue chlorine levels in the main network water that is taken from the Dicle Dam and distributed in Diyarbakir Province Centre and in the tanks of dwellings that use this water as well as the effects of the maintenance, hygiene, and physical conditions of these tanks on microbiological contamination. Water samples were taken from both the tank input side network water and tank output side tank waters of 200 dwellings with water tanks in Diyarbakir city centre (tank entrance network side water for 200 and tank output side tank water for 200) within the framework of the research study. The collected water samples were analysed with regards to bacteriological, mycological, and residue chlorine and membrane filtering method was used in the analysis of the waters. In addition, physical and cleaning characteristics of 200 tanks were collected via interviewer survey forms. Coliform bacteria were detected in 35% of the tank entrance side network water samples and in 52.0% percent of the tank output side water samples. Faecal coliform bacteria (E. coli) were not detected in tank entrance side network water samples, but they existed in %2.5 of the tank output side water samples. Free residue chlorine level was found to be over 0.2 ppm in 67% of tank entrance side network water samples and in 35% of the tank output side water samples. Coliform bacteria were detected in 95.5% of the tank entrance side network water samples, of which free residue chlorine level were below 0.2 ppm. While coliform bacteria were detected in 5.2% of the tank entrance side network waters, of which free residue chlorine were over 0.2 ppm, 29.1% of the water output side samples taken from the tanks filled with these waters contained coliform bacteria. In addition, 20.0% of the tank water samples, of which tank output side free residue chlorine level were over 0.2 ppm, were also detected to contain coliform bacteria. Total germ growth was 68detected in 52.0% of the tank entrance side network water samples and in 67.5% of the tank output side water samples. The most frequently isolated bacteria both in tank entrance side network and tank output side water samples were found to be Bacillus spp. Bacillus type bacteria were found in 48% of tank entrance side network water samples and 57.5% of the tank output side water samples. Filamentous fungi were prevalent in 8% of all the samples examined within the study and the most commonly isolated filamentous fungi were Aspergillus spp (5.5%) and Penicillum spp (2.5%). Yeast growth was not found in tank entrance side network water samples; however, it was detected in 2.0% of the tank output side water samples. Coliform existence in tank output side water samples examined within the framework of the research study was found to significantly correlate with the volume of the tanks, whether they are kept locked or not, the materials they are made from, their ages, and water input-output frequency. Apart from those in the Bağlar municipality district, the network waters in the Diyarbakir potable water network contain low levels of residue chlorine, which leads to a high rate of micro-organism growth. For an efficient disinfection, free residue chlorine levels over 0.2 ppm must be ensured in all regions of the Diyarbakir potable water network. Water tanks of dwellings contain more micro-organisms as compared to municipal network waters. Potable water tanks in dwellings contribute to micro-organism growth at different rates depending on their physical and cleaning conditions. Hence, water tanks in dwellings should be disposed of and dwellings should be supplied water directly from the network. If it is impossible to dispose of tanks in dwellings, they should be disinfected in regular intervals (every 6 months) and repaired. Keywords: Potable water network, Bacteriological contamination, Dwelling water tanks, Water disinfection. 69