Tarımsal üretimde çalışan işçilerin ekonomik ve sosyal durumları (GAP ile birlikte Diyarbakır`da yaşanan değişim)

Abstract

ÖZET Türkiye'nin nüfusu 946 binlik artışla 60 milyon 381 bin kişiye ulaşmıştır. Nisan 1995 yapılan hane halkı işgücü anketi sonuçlarına göre istihdamda 519 bin kişilik artış ile 20 milyon 834 bin kişiye ulaşmış bulunmaktadır. Çalışanların oranı %47.2 den %47.4'e yükselmiştir. Ülke çalışan nüfusunun bu denli yüksek bir yüzdesine sahip kesiminin içinde bulunduğu sorunlar geçmiş dönemlerde de devam etmiştir. Tan m kesimi Dünyada genelde iş kanunlarının kapsamı içine dahi alınmaması ve mazeret olarak, sektörün disiplinden uzak, hali hazırda ek avantajlarının (yemek ve konut gibi) işverenlerle aralarındaki ilişki, iş alanlarının dağınık olması, tarımın geriliği, tarım işçilerinin geleneklerinden ayrılmaları mazeret olarak öne sürülmüştür. Tarımda çalışan işçilerin çalıştıkları çalışma süresi ve çalışma koşulları açısından çok kötü durumda oldukları, bir gerçektir. Devletler işçilerin durumlarının düzeltilmesi yönünde çözülemez zor bir tavır içinden hareketle ağır davranmaları günümüze kadar bazı önemli hakları hatta yaptığı işlerin tanımı dahi yeni yeni oluşmaya,yasalarda yer almaya başlamıştır, ancak sorun ülkemiz genelinde henüz devam etmektedir.

ABSTRACT Total population of Turkey reached 60.381.000 persons with an increce of 946.000 persons. According to the results of household lobour force survey conducted in April 1995, total employment reached 20.8335.000 with an increase of 519.000 persons. The rate of those working in agriculture increased from %47.2 to %47.4.The challenges that this sector faces may be set as follows; the agricultural sector has generally hot been included into the labous laws in the world at earlier periods. As excuse, the fact that the sector is far off discipline,current additional advantager such as food, shelter efc, the relatienship between employers and those working in the sector, the scattered nature of working areas, the backward feature of agricultures, and giving up traditional techniqnes in the sector are established. In view of working time end conditions, those working in agriculture are nevertheless known to work in the worst conditions. Since most states have acted slowly in improving the conditions of the workers in the sector, this latter group heve managed to newly obtain some important rights. However, the problem still continves to be of importance in our country at large.