4857 sayılı kanunda çalışma sürelerinin düzenlenmesi

Abstract

Türk ş Hukukunda çalışma süreleri, 4857 sayılı ş Kanunu düzenlenmiş olup,kırk beş saat olan haftalık çalışma süresi tarafların anlaşması ile düşürülebilmektedir.Ancak, söz konusu sürenin tarafların anlaşması halinde dahi, süreklilik gösterecekşekilde artırılması mümkün değildir.Haftalık çalışma süresinin, haftanın çalışılan günlerine eşit olarakbölünmesinin yanında, belli koşulların yerine getirilmesi şartıyla esnek şekildebölünmesi olanağı sağlanmıştır. Bu bağlamda, haftalık çalışma süresi, haftalık kırkbeş saatlik çalışma süresi aşılmamak kaydıyla, farklı şekilde ve istisnalara uyularakçalışılan günlere dağıtılabilecektir. Ayrıca, kanunda belirtilen denkleştirme süreciiçinde, haftalık ortalama kırk beş saat çalışılmak kaydıyla, bazı haftalarda kırk beşsaati aşan süreyle çalışma da yapılabilecektir. Denkleştirme sürecinde, haftalıkortalama kırk beş saat çalışılmasının doğal sonucu olarak da, diğer haftalarda kırkbeş saatin altında çalışma yapılacaktır. Diğer bir deyişle, denkleştirme döneminde,haftalık kır beş saati aşan süreler kadar, diğer hafta veya haftalarda eksik çalışmayapılacaktır. Bu tür esnek çalışmalarda, günlük çalışma süresi her halde on bir saatiaşamayacaktır. Dolayısıyla, haftalık çalışma süresi, haftada beş gün çalışılanişyerlerinde elli beş saati, haftada altı gün çalışılan işyerlerinde altmış altı saatiaşamayacaktır.Çalışma süresini, her zaman işçinin fiilen çalışmaya başladığı saattenbaşlatmak ve işin fiilen sona erdiği saatte sonlandırmak mümkün değildir. Zira, işçiiş görmemesine rağmen, emeğini işverenin emrine sunduğu birtakım hallerde, işilişkisinin yapısından ya da sosyopolitik sebeplerden kaynaklanan gerekçelerleçalışmış gibi kabul edilmektedir. Bazı hallerde ise, işin niteliği veya işverenin tercihisonucu, ya da diğer sebeplerle işçinin yolda veya fiilen çalışmadan geçirdiğisürelerin de çalışma süresi içinde değerlendirilmesi zorunluluğu vardır. Bubağlamda, işçinin işe hazır olmasına karşın çalışmadan geçirdiği bu süreler, ?fiiliçalışma süresi? değil, ?farazi çalışma süresi? olup, yasal çalışma süresinden sayılanhallerden sayılmaktadır.4857 sayılı ş Kanunu ile, haftalık çalışma sürelerinin iş günlerinedağıtılması, fazla çalışma, fazla süreli çalışma, telafi çalışması ve kısa çalışma gibi,çalışma hayatına ilişkin müesseselerin uygulanabilirliği sağlanarak, çalışma süreleriesnekleştirilmiştir.Belirli koşulların varlığı halinde, telafi çalışmasına olanak sağlanmıştır.Getirilen yeni uygulama, bazı hallerde çalışılmaması durumunda bu sürelere mahsusolmak üzere işçiyi tekrardan çalışmaya borçlandıran bir düzenleme niteliğinialmaktadır. Belirli bir zaman dilimi içinde normal çalışma süresinin üstünde ve fazlaçalışma ücreti ödenmesine gerek kalmaksızın, kaybedilen çalışma sürelerini telafiedici çalışmalar, telafi çalışması olarak adlandırılmaktadır. Geçmiş dönemdeyapılması gerekirken, şimdiye ertelenen telafi çalışması normalin üstünde çalışmaolarak nitelendirilemez.şyerindeki haftalık çalışma süresinin, koşulları bulunduğunda işverentarafından, geçici olarak önemli ölçüde azaltılması veya işyerindeki faaliyetintamamen ya da kısmen geçici olarak durdurulması şeklindeki uygulamalara, kısaçalışma uygulaması denilmektedir. Bu gibi durumlarda kısa çalıştırılan işçinin ortayaçıkan gelir kaybı, belli koşulların varlığı halinde, işsizlik sigortası tarafından kısaçalışma ödeneği ödenmek suretiyle karşılanmaktadır.ş Kanununda, çalışma sürelerinin artırılması iki şekilde düzenlenmiştir. Heriki çalışma arasındaki farkların en önemlisi, ilkinde çalışma süresinin artırılmasınınsüreklilik göstermesi, diğerinde ise, çalışma sürelerinin artırılmasını gerektiren geçiciözellik gösteren sebeplerin nadiren söz konusu olması ve buna bağlı olarak daçalışma süresinin geçici olarak artırılmasıdır. Geçici fazla çalışmada ise, işçi asıl işinidevam ettirmekte olup, yapılan bu çalışmalar, fazla çalışmalar ve fazla sürelerleçalışmalar şeklinde ayrıma tabi tutulmuştur. Ülkenin genel yararları yahut işinniteliği veya üretimin artırılması gibi nedenlerle yapılan fazla çalışmalar, normalnedenlerle yapılan fazla çalışmalar olarak gruplandırılırken, zorunlu nedenlerle veyaolağanüstü durum nedeniyle de bu tür çalışmalar yapılabilmektedir.Hizmet sözleşmesi ile çalışmayı üstlenen işçinin, yaşamın tüm anlarını işte veyaişyerinde geçireceği, doğal olarak düşünülemez. Çünkü, işçinin de her gerçek kişigibi dinlenmeye ve ailesine, toplumsal ve kültürel etkinliklere ayıracak serbestzamana gereksinimi bulunmaktadır. Bu bağlamda, işçiye günlük çalışma süresiiçinde, iş süresinden sayılmayan ara dinlenmesinin verilmesi zorunludur. Ayrıca,işçiler, normal olarak Pazar günü tatil yapmakla birlikte, Pazar günü çalışılanişyerlerinde ise, haftanın diğer bir gününde tatil yapma olanağı sağlanmaktadır.Diğer taraftan, yıllık ücretli izin ile çalışma hayatının akışı içinde işçinin bedenen vezihnen her çalışma yılı sonunda rahatlaması ve dinlenmesi amaçlanmıştır.

At Turkish Labour Legislation, working hours which is put in order bylegislation numbered of 4857, is limited 45 hours in a week. If there is an agreementbetween parties, weekly working hours can be decreased. However, this workinghours can not enchanced continual even if there is an agreement.Weekly working period which is distributed to week?s working days equally,can be arranged flexible on condition that some stipulations are carried out. Weeklyworking period can not be overcame 45 hours, but as a new form of working periodmay be distributed to working days. In addition, in written rules of balancingprocess, and in condition that it is not more than 45 hours, labourers work more than45 hours in a week. At balancing process, result of working more than 45 hours in aweek, on other week or weeks labourers work less than 45 hours naturally. In thiskind of flexible workings, daily working hours can not be more than 11 hours.Consequently, weekly working period, can not exceed 55 hours which working daysare limited in 5 days; can not exceed 66 hours which working days are limited in 6days.Sometimes, it is not possible that starting and finishing work in regular hours.Despite labourers which are ready at workshop, can not work, are supposed to workbecause of working relations and sociopolitical reasons. At some conditions, result oflabor?s properties or employer?s preferences, or other reasons, it is obligation thatworking hours which labourer can not work, supposed to think in working period.Finally, period which despite labourers are ready that can not work, is `suppositionworking period? not `actual working period?, is counted as lawful.The working period is flexed by legislation numbered of 4857 which,provide applicability of overworking, over time working, compensation work andshort work.If there are some designated conditions, compensation work can be apply. Bynew application, in some conditions, if labourer do not work in designated time, it isa obligation for labourer to work in this designated time. In designated time if normalworking hour is more than normal working hour and it is not necessary to pay moresalary, it is called compensation work. It is not compensation work, if the workingwas not done in the past time period and it is being done now.Short working application is done by employer by reducing weekly workinghours temporary or stopping many activities or all activities in place of employment.In this kind of sitiations, unemployment insurance pays labourer?s loss as workingappropriation.At labor legislation expanding labor hours is arranged in two ways. The mostimportant difference is about this two ways, in the first method it is continual toincrease working hours. In the other method, working period is temporarily increasedwhen be discussed rarely. At temporary overworking, labourers go on their basis, thisworks, can be grouped as overworking and over time working. This kind of workscan be necessary for country?s general benefits, work?s property or working more forincreasing production as a result of normal reasons.The labourer who take responsibility about work by agree a contract., can not beconsider to spend all his/her time in workshops naturally. Because, labourer hasnecessity, like all other real people, to relax, top part time his/her family and culturalactivities. In working period, a break time for relaxtion must be provided. Thisbreak-time is not counted as working period. Seperately, Sunday is normallyvacation day. If Sunday is not vacation day for a workshop, employer have toprovide another vacation day. On the other hand, by having an annual vacation, it isaimed that labourer rest and relax physicially and psychologicaly after every workingyear.