Steroid uçlu elektrodlar ile steroid uçlu olmayan elektrodların eşik değerlerinin karşılaştırılması

Abstract

ÖZET İlk 1958'deki pacemaker implantasyonundan sonra pacemaker jeneratörlerinde ve elektrotlarında önemli gelişmeler olmuştur. Jeneratörlerin hacimlerinin küçülmesi jeneratörün enerji miktarını sınırlamıştır. Bu sınırlı enerjiyi en uygun şartlarda ve uygun süre kullanmak için myokardın uyarılma eşiğinin küçük tutulması gerekir. Myokardm uyarılma eşiğinin küçülmesi için ise elektrot ile myokart arasında iyi bir uyum olmalı ve elektrot mümkün olduğu kadar biokompatabl olmalıdır. Bu ise elektrotla myokart arasındaki fibröz kapsülün ve inflamatuar reaksiyonun en aza indirilmesi anlamına gelir. 1980-1995 yılları arasında SSK. Göztepe Eğitim Hastanesi'nde kalıcı pacemaker takılan veya kalıcı pacemaker'ı olup bu nedenle takip edilen toplam 53 hastada elektrodun dizayn'ı, geometrisi, yapıldığı madde (platinyum, iridyum, kobalt, silicon rubber, poliüretan vb.) ve diğer faktörleri göz önüne almadan kronik kullanımda steroid salan elektrotlarla, steroid salimim olmayan elektrotları kronik threshold değerleri arasında anlamlı fark olup olmadığını karşılaştırdık. Ve P değerini anlamlı olarak bulamadık. Tek bir firmanın elimizde steroidli ve steroidsiz yeterli sayıda (24 tane) hastası vardı. Bunları kendi arasında karşılaştırdığımızda ise P değerini anlamlı olarak bulduk (P<0.05). Pacemaker ve elektrot teknolojisinde çok hızlı gelişmeler olmaktadır. Amaç inflamatuar yanıtı en aza indiren dizayn'ı, maddeyi bulmaktır. Steroid Eluting elektotlar bu amaç doğrultusundaki gelişmelerden biridir. Fakat tek başına kronik threshold değerini düşürmede yeterli olmadığı, diğer gelişmelerede ihtiyaç olduğu kanısındayız. 33