Single lead kalıcı pacemakerli hastalarda VDD, VVI ve VVIR modlarının efor kapasitesi üzerine etkisi

Abstract

ÖZET Semptomatik bradikardi nedeni ile single lead kalıcı pacemaker takılmış bulunan 22 hastaya, VDD, WI ve WIR modlarının efor kapasitesi üzerine etkisini araştırmak amacıyla Bruce protokolü ile egzersiz testi yapıldı ve İmpedans Kardiyografi metodu ile istirahat ve egzersiz kah) debileri (KD) ölçüldü. Hastalarımızın 12'si kadm, 10'u da erkekti. Yaş ortalaması 64+13.5 idi Kalıcı pacemaker takılma endikasyonu, semptomatik AV tam blok idi Çalışmaya alman hastalarda ilk olarak pacemaker VDD moduna alındı, 1 saat dinlendirilen hastaların istirahat nabız ve KDleri kaydedildi Daha sonra efor testi uygulandı Efor sonlandırıldıktan sonra hasta tekrar istirahate alındı, önce VVL, sonra WIR modunda aynı işlemler tekrarlandı istirahat esnasında her 3 modun KD ve nabız sayılan arasında anlamlı fark yoktu. Her 3 modda da KD eforda anlamlı olarak artı (VDD: 6.52±1.43L/dk'dan 10.63±2.32L/dk'ya; WI:6.2±1.36L/dk'dan 8.43±2.04L/dk'ya; WIR: 6.37L/dk'dan 8.84±2.33L/dk'ya; her üçünde p<0.01). Efor KD değerleri arasında, VDD diğer iki moda göre anlamlı ölçüde farklı idi Efor süreleri VDD modunda 4dk08sn±ldk22sn, WI modunda 3dkl9sn ±ldkl4sn, WIR modunda ise 4dk04sn±ldk20sn idi VDD-WI ve WIR-WI farklar anlamlı idi (p=0.04 ve p=0.03). VDD-WIR farkı anlamlı değildi Sonuç olarak, VDD modundaki pacemakerlerin efor KD değerini anlamlı derecede arttırdığı görülmüştür. Uygulanmalarındaki kolaylık ve normal kardiyak fizyolojiye yakın bir fonksiyon sağlamaları nedeniyle single lead kalıcı VDDR pacemakerlerin tercihe değer oldukları düşünülmektedir. 27