1923-1950 dönemi çocuk romanlarında sevgi ve korku motiflerinin çocuk eğitimine etkisi

Abstract

Çocuk edebiyatının özellikle de çocuk romanlarının Türk edebiyatındaki gelişim seyri, 1923'e kadar iptidai; bu tarihten 1950 yılına kadar ise edebî estetikten ve çocuk eğitimi ve psikolojisi açısından zayıf eserlerle varlığını gösterir. Özellikle Osmanlı imparatorluğunun Türkiye Cumhuriyeti devletine dönüşmesinde savaşlardan yeni çıkmış olan toplumun psikolojisi, bağımsız bir sanatın ancak bağımsız bir vatanda olacağı inancı, yoksulluğun kendini çok açık bir şekilde göstermesi, salgın hastalıklarla, batıl inançlarla savaş vb. konular yazarların romanlarının içeriğini şekillendirmiştir. Bu durum, roman türünde özellikle çocuk romanlarının oluşumunda salt çocuk romancısının yetişmesini geciktirmiş, bu alandaki yazarların, çocuğu tanıma sürecini yavaşlatmış ve kaliteli çocuk romanları yazılmasının sonraki dönemlere bırakılmasına sebep olmuştur.1923?1950 Dönemi Çocuk Romanlarında Sevgi ve Korku Motiflerinin Çocuk Eğitimine Etkisi isimli çalışmamızda bireyin karakterine ve onu bekleyen yaşam içindeki seçimlerine şekil verecek sevgi ve korku duygusunu esas aldık. Çocukluk dönemini konu edinen romanlarda bu duyguların nasıl ele alındığını, çocuğun kişilik gelişimi ve hayata hazırlanma sürecindeki olumlu veya olumsuz yönlendirmelerini tespit etmeye çalıştık.1923?1950 arası Türkiye'de batılı anlamda çocuk edebiyatı çalışmalarının henüz başladığı bir dönemdir. Bu dönemde çocuğa gerçekten çok önem verilmiş, cumhuriyet idaresinin sürekliliğini teminat altına alabilmek için uzun vadeli bir çocuk politikasının izlenmesi gerekliliği fark edilmiştir. Türkiye'de çok partili hayata geçiş sürecine kadar yaşanan dönem, çalışmamızın tarih sınırını belirler.Bu çalışmada, genç cumhuriyetin yetiştirdiği ilk nesillere sevgi ve korku kavramlarının roman türü içinde ne şekilde telkin edildiğinin tespitinin yanında, çocuk romanlarında tema, motif, simge veya değer olarak işlenen sevgi ve korku kavramlarının hangi ölçüde çocuğun kişilik gelişimini desteklediğini belirlemeye çalıştık. Romanlarda işlenen sevgi ve korku motiflerinin çocukların kişilik gelişimini olumlu ve olumsuz yönde etkilediğini ortaya koyduk. Ayrıca, psikanalitik bir yaklaşımla sevgisizliğin ve korkunun sebep olduğu travma ve nevrozlara değinmeye çalıştık.Çocuk eğitimi ve psikolojisinin yaş sınırı ve çocuk edebiyatının ölçütleri gereği 1923-1950 dönemi çocuk romanları şunlardır: Abdullah Ziya Kozanoğlu, Küçük Korsan (1930), Küçük Kahraman (1935); Mahmut Yesari, Bağrıyanık Ömer (1930); Reşat Nuri Güntekin, Kızılcık Dalları (1932); Muallim Cemal, Küçük Durmuş (1933); Rakım Çalapala, 87 Oğuz (1933), Mustafa (1944); Huriye Öniz, Köprü Altı Çocukları (1936); İskender Fahrettin Sertelli, Tahtları Deviren Çocuk (1936), Çanakkale'de Küçük Ahmet'in Kahramanlığı (1938), Avcı Mehmet (1939); Cahit Uçuk, Türk İkizleri (1937), Kırmızı Mantarlar (1942), Yalçın Kayalar (1943).

By 1923 children? s literature especiallychildren? sbooksin Turkish literature has been elemantary and during this period Turkish literature has shown weak literary esthetics as well as weak content referring to child education and child psychology.After the Ottoman Empire became the Turkish Republic and the psychology of a nation that suffered several wars the believe that independent arts can only be practised in an independent country, poverty, fights against epidemics and superstition and so on were those topics which were mainly covered by novelists. This situation delayed the development of novelists exclusively those who wrote children? s books. Moreover, the period which was necessary for understanding children? s psychology was slowed down and the writing of qualitative children? s books was postponed.In our study ?Love And Fear Motives In Children? s Literature Between 1923 and 1950 And Its Effects On Child Education? we have concentrated on the individual? s personality as well as on emotions such as love and fear which will affect one? s future decisions. We studied the way in which those emotions are described in books which are about the childhood as well as all positive and negative effects those books will have on a child? s self-development and on the period in which one prepares itself for its future life.The development of a western-style children? s literature has started in the period between 1923 and 1950. In this era children children were payed important attention to and it was realised that a contunuing direction of a republic can only be guaranteed by a longterm investment in children. The beginning of a multi-party system in Turkey is the basis timeline for a study.In this study we have worked on the methods which are used to insinuatethe words ?love and fear? in novels to the first generation of a young republic and the usage of the words love and fear which are given in children? s books as a theme, motive, symbol or as values and their importance for self-development. We have shown both positive and negative influence of love and fear motives in a child?s self-development. Moreover, with an psychoanalytic approach we have mentioned the trauma and neurosis which is caused by neglection and fear.The age limit for child education and psychology and children? s novels between the years 1923 and 1950 are exampled as the following: Küçük Korsan (Little Pirate) (1930) and Küçük Kahraman (Little Hero) (1935) by Abdullah Ziya Kozanoğlu; Bağrıyanık Ömer (Wounded Ömer) by Mahmut Yesari (1930); Kızılcık Dalları (Rose-hip Tree) by Resat Nuri Güntekin (1932); Küçük Durmuş (Little Durmuş) by Muallim Cemal (1933); 87 Oğuz (1933) and Mustafa (1944) by Rakım Çalapala; Köprü Altı Çocukları (Street Arabs) by Huriye Öniz (1936); Tahtları Deviren Çocuk (The Revolutionizing Child) (1936), Çanakkalede Küçük Ahmetin Kahramanlığı (Heroic Deed of Little Ahmet in Çanakkale) (1938) and Avcı Mehmet (Mehmet the Hunter) (1939) by İskender Fahrettin Sertelli; Türk İkizleri (1937) (Turkish Twins), Kırmızı Mantarlar (Red Mushrooms) (1942) and Yalçın Kayalar (1943) (Precipitous Rocks) by Cahit Uçuk.