Yeni tanı konan Behçet hastaları ile beş yıldan uzun süredir Behçet hastalığı tanısı olan hastaların paterji testinin karşılaştırılması

Abstract

Behçet hastalığı tekrarlayan orogenital ülserasyonlar, göz tutulumu ve deri bulgularının yanı sıra pek çok sistemin tutulduğu kronik bir vaskülit tablosudur.Behçet hastalığının tanısında klinik bulgular ön plandadır. Paterji testi Behçethastalığı için tanıya yardımcı tek diagnostik tanı aracıdır. Deriye uygulanan minör travmalara derinin verdiği nonspesifik hiperreaktivite cevabı olarak tanımlanır.Günümüzde paterji testinin standardize edilmiş bir uygulama şekli olmamakla birlikte ön kol volar yüzüne yapılan intradermal uygulama en çok tercih edilen yöntemdir.Paterji pozitifliği cinsiyet, etnisite, uygulama şekli, uygulama sayısı, uygulama alanı, uygulama yapılan iğnenin çapı, künt veya keskin oluşu, test bölgesinin temizliğinde kullanılan ajanın niteliği gibi pek çok faktörden etkilenebilmektedir. Bununla birlikte paterji testini, hastalığın aktivitesi ve çeşitli klinik bulgularıyla ilişkilendiren yayınlar da bulunmaktadır.Çalışmamızda Behçet hastalığı tanısı yeni konan hastalar ile en az 5 yıldan uzun süredir Behçet Hastalığı tanısı bulunan hastaların paterji testi pozitiflik oranları, klinikbulguları ve klinik bulgular ile paterji testi arasındaki ilişki karşılaştırıldı.Yeni tanı konan grupta 54, beş yıldan uzun süredir Behçet hastalığı olan grupta 52 hasta bulunmaktaydı. Her iki grupta klinik bulgular karşılaştırıldığında genital skatris dışında anlamlı fark saptanmadı. Genital skatris oranı beş yıldan uzun süredir Behçet hastalığı olan grupta daha yüksekti. Her iki grubun paterji pozitiflik oranları karşılaştırıldığında anlamlı fark saptanmadı. Yeni tanı konan grupta klinik bulgular ilepaterji pozitifliği arasında ilişki yoktu. Beş yıldan uzun süredir Behçet hastalığı olan grupta ise paterji pozitifliği, papülopüstüler lezyonu olanlarda papülopüstüler lezyonuolmayanlara göre daha düşüktü.Sonuç olarak çalışmamızda paterji pozitifliği her iki grupta da birbirine yakın bulunmuştur. Paterji testinin, beş yıldan uzun süredir tanısı olan grupta papülopüstüler lezyonları olanlarda daha düşük olması dışında herhangi bir klinik bulguyla ilişkisi saptanmamıştır. Paterji testinin klinik öneminin ortaya konabilmesi için daha ileri çalışmalara ihtiyaç vardır.

Behcet's disease is a chronic vasculitis with recurring orogenital ulceration, eye involvement and dermatological signs as well as various systems.Clinical findings are very valuable for the diagnosis of this disease. Pathergy test is the only diagnostic tool to help diagnose the Behcet's disease. It is defined as thenon-specific hyperactivity reaction of the skin to minor traumas applied to the skin.Today, intradermal intervention applied to volar side of forearm is the most preferred method although it is not a standardized mode of application of pathergy test.Positive pathergy test can be affected by various factors such as gender, ethnicity, manner of application, field of application, diameter of the needle by which the application is practiced, bluntness and sharpness of the needle, quality of agent used in the hygiene of the test area. However, there are some medical publications associating pathergy test to disease activity and some clinical findings of the disease.In this study, the correlation between positive pathergy test rates, clinical findings as well as pathergy test of the patients with recently diagnosed Behcet's disease and the patients diagnosed with Behcet's disease at least more than 5 years have been compared.In the former group there were 54 patients and in the latter group there were 52 patients. No significant difference, except for genital scar, was stated when clinical findings of each group were compared. The rate of genital scar was higher in thelatter group. When positive pathergy test rates were compared, no significant difference was stated for both of the groups. In the former group there was no correlation between clinical findings and positive pathergy test. In the latter grouppositive pathergy test of the patients with papulopustular lesions were lower than the patients without papulopustular lesions.As a conclusion, in this study positive pathergy test has been found out to be close for both of the groups. No correlation to any other clinical finding of pathergy test has been stated except for the fact that it was lower for the latter group of patients with papulopustular lesions. Further studies are needed to present the clinical significance of pathergy test.