Cerrahi tedavi uygulanmış ayak bileği kırıklı hastaların distal tibio-fibular eklem anatomisindeki değişiklikler ile kısa dönem klinik sonuçlar arasındaki ilişki

Abstract

AMAÇ Bu çalışmada opere ayak bileği kırıklarında distal tibiofibular eklemanatomisindeki değişikliklerin belirlenmesi ve bu değişiklikler ile kliniksonuçlar arasındaki ilişkinin belirlenmesi amaçlandı. Ayrıca sindesmoztespitli ve tespitsiz hastaların radyolojik ve klinik sonuçları karşılaştırıldı.YÖNTEM 241 hastadan 30 tanesi çalışmaya dahil edilme kriterlerinikarşıladı ve analiz edildi. Tüm hastalar ortalama 37.6 ay (dağılım 18-54 ay)takip sonrasında radyolojik ve klinik olarak değerlendirildi. Radyolojikincelemede bilateral ayak bilek BT (yaralı ve sağlam taraf), klinik sonuçlarınincelenmesinde AOFAS, OMAS ve VAS-ağrı skorlaması kullanıldı. Yaralı vesağlam ayak bileği aksiyel BT kesitleri ile distal tibiofibular ekleminredüksiyonunu değerlendirmede 4 metod kullanıldı. Metod 1'de; tibia vefibulanın en çıkıntılı anterior noktaları arasındaki mesafe(Aİ) ve tibia vefibulanın en çıkıntılı posterior noktaları arasındaki mesafe(Pİ) ölçüldü.Metod 2'de; fibulanın anterior köşesinin tibiaya dik uzaklığı (DA), fibulanınposterior köşesinin tibiaya dik uzaklığı (DP) ve fibulanın anterior köşesinintibianın anterior tüberkülüne dik uzaklığı (DT) ölçüldü. Metod 3'de;fibulanın tibiaya göre rotasyonu ölçüldü. Metod 4, DTFE redüksiyonununbilateral aksiyel BT kesitlerinden yapılan subjektif gross-ikilideğerlendirmesiydi. Buna göre, DTFE redüksiyonu anatomik redüksiyonveya malredüksiyon olarak kabul edildi.BULGULAR Yapılan radyolojik ve klinik değerlendirme sonuçlarında, distaltibiofibular eklemin anterior ölçüm parametreleri metod 1'de 1.25±1.70mm, metod 2'de 1.61±2.94 mm olarak bulundu. Posterior ölçümparametreleri metod 1'de 0.11±1.88 mm, metod 2'de 0.61±2.06 mm olarakbulundu. Metod 2'de DT fark değeri -0,51±2.04 olarak bulundu. Metod 2parametreleri ile AOFAS-ağrı, AOFAS-fonksiyon, OMAS arasındaistatistiksel olarak anlamlı ilişki tespit edildi (p<0.05). Metod 3'de rotasyon ölçüm farkı -4.41±7.64º olarak bulundu. Metod 4'e göre yapılandeğerlendirmede malredüksiyon oranı %36.7 bulundu. Sindesmoz tespitiuygulanan ve uygulanmayan hastalardaki ölçümler değerlendirildiğinde,tespit uygulananlarda metod 2'deki anterior ölçüm fark değeri 2.53±3.59mm, tespit uygulanmayanlarda 0.41±0.99 mm olarak bulundu. (p=0.03)Aynı şekilde sindesmoz vidası ile sindesmoz tespiti uygulanan hastagrubunda metod 2'deki posterior ölçüm fark değeri 1.29±2.26 mm tespituygulanmayan hasta grubunda ise -0.29±1.39 mm olarak bulundu(p=0.04). Metod 4'de tespit uygulananlarda malredüksiyon oranı %47.1,tespit uygulanmayanlarda %23.1 olarak bulundu. (p=0.18)SONUÇ Distal tibiofibular eklem yaralanması düşünülen ayak bileğiyaralanmalarında bilateral ayak bilek BT çekilmesini öneriyoruz. Fibulanınanterior köşesinin tibiaya dik uzaklığı, fibulanın posterior köşesinin tibiayadik uzaklığı ve fibulanın anterior köşesinin tibianın anterior tüberkülünedik uzaklığı klinik sonuçları etkilemektedir. Bu parametrelerin anatomikredüksiyonu ve tespiti önemlidir. Ayak bileği kırıklarının cerrahi tedavisindeen kritik noktalardan biri olan sindesmoz vidası yerleştirmenin ameliyatınen son aşamalarında uygulanmasından dolayı ameliyatın son anına kadargerekli dikkat, hassasiyet ve konsantrasyonun korunması önemlidir.Anahtar Kelimeler: Ayak bileği kırığı, Distal Tibiofibular Eklem,Malredüksiyon

OBJECTIVE The aim of this study was to determine the changes in theanatomy of the distal tibiofibular joint in operated ankle fractures and todetermine the relationship between these changes and clinical outcomes. Inaddition, radiological and clinical results of patients with and withoutsyndesmotic fixation were compared.METHODS 30 of 241 patients met the study inclusion criteria andunderwent analysis. All patients were evaluated radiologically andclinically after a mean follow up of 37.6 month (range 18-54 month). Inthe radiological examination, bilateral ankle CT (injured and uninjured side)was used and AOFAS, OMAS and VAS-pain scoring were used for theevaluation of clinical results. In order to evaluate the reduction of distaltibiofibular joint with injured and uninjured ankle axial CT sections 4methods were used.In Method 1; The distance between the most protrudinganterior points of the tibia and the fibula(Aİ) and the distance between themost protruding posterior points of the tibia and fibula(Pİ) were measured.In Method 2; The perpendicular distance of the anterior corner of the fibulato the tibia (DA), the perpendicular distance of the posterior corner of thefibula to the tibia (DP) and the perpendicular distance of the anteriorcorner of the fibula to the anterior tubercle of the tibia(DT) were measured.In Method 3; Rotation of the fibula relative to the tibia was measured.Method 4 was a subjective gross-dual evaluation of DTFJ reduction frombilateral axial CT sections. According to this, DTFJ reduction wasconsidered as anatomical reduction or malreduction.RESULTS In the radiological and clinical evaluation results, the anteriormeasurement parameters of the distal tibiofibular joint were found as1.25±1.70 mm in method 1 and 1.61±2.94 mm in method 2. The posteriormeasurement parameters were found as 0.11±1.88 mm in method 1 and 0.61±2.06 mm in method 2. DT measurement difference -0.51±2.04 mmwas found in metod 2. A statistically significant relationship between theparameters of the method 2 and the AOFAS-pain, AOFAS-function, andOMAS was found (p<0.05). In Method 3, rotation measurement differencewas found as -4.41 ± 7.64 º. In the evaluation according to Method 4, therate of malreduction was found as %36.7. The measurements of patientswith and without syndesmotic fixation were evaluated. In the patient groupwith syndesmotic fixation, the anterior measurement difference in method 2was found as 2.53±3.59 mm and also in the patient group withoutsyndesmotic fixation was found as 0.41±0.99 mm. (p=0.03) İn the sameway, in the patient group with syndesmotic fixation the posteriormeasurement difference in method 2 was found as 1.29±2.26 mm and alsoin the patient group without syndesmotic fixation was found as -0.29±1.39mm. (p=0.04) In the subjective evaluation using Method 4, the rate ofmalreduction in the patient group with syndesmotic fixation was found as%47.1, in the patient group without syndesmotic fixation was found as%23.1 (p=0.18).CONCLUSION We suggest bilateral ankle CT in ankle injuriesthought to be with a distal tibiofibular joint injury. The perpendiculardistance of the anterior corner of the fibula to the tibia, the perpendiculardistance of the posterior corner of the fibula to the tibia and theperpendicular distance of the anterior corner of the fibula to the anteriortubercle of the tibia affect the clinical results, anatomical reduction andfixation of these parameters is important. One of the most critical points inthe surgical treatment of ankle fractures is the syndesmotic screw fixationat the last stages of surgery, therefore it is important to maintain thenecessary attention, sensitivity and concentration until the end of theoperation.Keywords: Ankle fracture, Distal Tibiofibular Joint, Malreduction