Diürnal kan basıncı değişiminin normotansif bireylerde sol atriyumun elektromekanik fonksiyonları üzerine etkisi

Abstract

Hipertansif hastalar diürnal kan basıncına göre, yani gündüz ve gece tansiyon farkına göre dipper ve non-dipper gruplara ayrılmaktadır. Gece ölçülen kan basıncı gündüz ölçüm-lere göre % 10-20 daha düşük seviyelerde ölçülmektedir. (normal dipper patern). Bu nor-mal durumun aksine bazı bireylerde gece kan basıncı düşüklüğü % 10 un altındadır bu du-ruma non-dipper patern denilir (2). Hipertansiyon atriyal remodelingi etkilediği ve AF gelişimini kolaylaştırdığı ve hipertansif hastalardaki non-dipper durumun hedef organ hasarının gelişimine daha çok risk oluşturduğu bilinmektedir (3). Fakat gece-gündüz tansiyon farkının normotansif hasta gurubunda önemi net olarak bilinmemektedir. Normotansif hastalarda da non-dipper durumunun; azalmış kreatinin klirensi, sol ventrikül hipertrofisi gibi hedef organ hasarı ile ilişkili olduğunu bildiren küçük ölçekli çalışmalar mevcuttur. Ancak, atriyum doku doppleri üzerine etkileri henüz araştırılmamıştır. Atriyal elektromekanik ileti sürelerinin uzaması ile birlikte atrial fibrilasyon gelişme riski belirgin olarak artmaktadır. Biz bu çalışmamızda normotansif hastalara ambulatuar holter takarak hastaların gece kan basıncı düşüşlerine göre dipper ve non-dipper olarak iki gruba ayırdıktan sonra, her iki grupta atriyum doku doppleri ile total elektromekanik aktivasyon süresi ile doku doppler hızlarını ölçmeyi ve iki grubun verileri karşılaştırmayı planladık.AKBM sonuçlarına göre gece ortalama sistolik ve diyastolik kan basıncı değerleri % 0 ve üzerinde düşenler dipper gruba, %10 altında düşme olanlar ise non dipper gruba kendi içinde randomize edildi.Hastaların ekokardiyografik değerlendirmesi yüzeyel EKG bağlandıktan sonra . apikal 4 boşluk görüntüden sol atriyum lateral duvarına ait TDI lateral duvar orta segmentinden, İAS ye ait TDI İAS orta segmentinden alındı. İAS ve sol atriyum lateral duvarların ait A' dalgasının başlangıcı ile EKG p dalgasının başlangıcı arası zaman (coupling time), p baş-langıcı ile A' piki zamanları ve p başlangıcı ile A' dalgasının sonuna kadar geçen süre TEMA (total elektromekanikal aktivasyon zamanı) hesaplandı.Çalışmada incelenen grupların iki boyutlu bazal ekokardiyografik özellikleri, LVMASS, LAEF leri sol atriyal volümleri arasında anlamlı farklılık yoktu. Hastaların gece ortalama SKB (p= 0,001) ortalama DKB (p=0,003) total ortalama kan basınçları (p=0,003) arasında istatiksel anlamlı farklılık mevcut idi.Dipper ve non-dipper guruplara ayrılan hastaların yapılan sol atriyal TEMA değerlendirilmesinde İAS-TEMA değerleri arasında istatiksel anlamlı fark tesbit edildi (p=0,014). Lateral duvar TEMA değerleri arasında fark olmasına rağmen istatiksel anlamlı değildi.Non-dipper patern normotansif bireylerde de bizim çalışmamızın sonuçlarına göre he-def organ hasrı için risk oluşturmaktadır. Fakat normotansif bireylerdeki klinik öneminin belirlenebilmesi için daha uzun takip süresi ve daha çok hasta sayısı gerekmektedir

Hypertensive patients are classified to dipper and non-dipper groups according to difference between daytime and nighttime blood pressure during diurnal blood pressure monitoring. Nighttime blood pressure is approximately 10% to 20% lower than daytime blood pressure (normal dipper pattern). In contrast to normal dipper pattern, non-dipper pattern refers to difference lower than 10%. Hypertension affects atrial remodeling and facilitates AF development, thus leads to increased risk for targen organ damage in non-dipper patients. However the role of daytime to nighttime blood pressure difference in normotensive patients is still unknown. There are few data with small sample sizes in normotensive patients with respect to relationship between non-dipper patterna and end-organ damage, i.e., decreased creatinine clearence, left ventricular hypertrophy and etc. However the effect of diurnal blood pressure variability on atrial tissue Doppler has not been investigated before. The development of AF is increasing with the prolongation of atrial electromechanical conduction times. In thi study, we aimed to assess the effect of dipper and non-dipper patterns on atrial tissue Doppler parameters in normotensive patients.The patients? echocardiographic evaluation were obtained from the apical 4-chamber view using tissue Doppler parameters with the ECG gating. Following parameters were measured: lateral and septal atrial tissue Doppler parameters, total atrial electromechanical