Kritik hastalarda BLUE protokolü

Abstract

Amaç: Kritik hastaların solunumsal patolojilerinin tanı ve takibinde, akciğerultrasonu ve BLUE protokolünün faydası ve kullanılabilirliğini araştırmak amaçlandı.Materyal ve metod: Necmettin Erbakan Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi acil servis ve kritik yoğun bakım ünitesinde 2012 yılı içerisinde başvuran, genel durum vital bulgular açısından kritik 98 vaka çalışmaya dahil edildi. Çalışma prospektif olarak gerçekleştirildi. Vakaların ultrasonografik değerlendirilmesinde, A ve B çizgileri, akciğer kayma hareketinin varlığı veya yokluğu, alveolar konsolidasyon ve plevral effüzyonun varlığı değerlendirilerek ön tanıya ulaşıldı. Elde edilen USG görüntüleri, uzman hekimler tarafından değerlendirilen BT ve direk grafilerle kıyaslandı. Son olarak BLUE protokolü ile elde edilen ön tanılar, vakalarda tespit edilen kesin tanılarla karşılaştırıldı.Bulgular: Çalışmamızda, 20 vakadan oluşan akciğer ödemi grubu için sensivite %90, spesifite %96.1, dokuz vakadan oluşan KOAH grubu için sensivite %77.7, spesifite % 95.5, yirmiyedi vakadan oluşan pnömotoraks grubunda sensivite %88.8, spesifite % 100, 22 vakadan oluşan pulmoner emboli grubunda sensivite %86.3, spesifite %100, 20 vakadan oluşan pnömoni grubunda sensivite %85, spesifite %96.1 olarak bulundu.Sonuç: Akciğer USG'si, kritik hastaların solunumsal patolojilerinin incelemelerinde geleneksel olarak kullanılan akciğer grafisinden daha iyi ve toraks CT'si kadar tanıda yardımcı olmuştur. Bu hastalara USG yaklaşımı, hızlı tanı koymayı sağlamaktadır. Ancak her bir solunumsal yetmezlik türü, kendine has sonografik bulgu vermektedir. Bu sebeple bazı hatalar kaçınılmazdır. Ama yine de çalışmamız gibi derinlemesine araştırmalar ve bu USG yöntemini uygulayan doktor sayısı arttıkça akciğer USG'sinin ve BLUE protokolünün değeri artacak ve acillerde rutin kullanılır hale gelerek kılavuz kitaplarda hak ettiği yeri alabilir duruma gelecektir.

Aim: The aim is to investigate the effectiveness of `lung ultrasound and BLUE protocol? in diagnosis and follow up in respiratory diseases.Material ? Method: The study group included 98 patients who presented Necmettin Erbakan University Meram Medicine Faculty Emergency Medicine Department and admitted to Critical Care Unit between 1 January to 1 December 2012. This is a prospective study. Ultrasonography was used to evaluate whether A and B lines, pleural sliding movement, alveolar consolidation and pleural effusion was present or not and make a diagnosis. Our diagnosis was confirmed by thorax computed tomography and chest X-ray results and evaluation of chest diseases specialists. The final diagnosis of both processes independent from each other were compared.Results: The sensitivity and spesificity of lung USG were shown that 90% and 96.1% for pulmonary oedema (n=20); 77.7% and 95.5% for chronic obstructive pulmonary disease (n=9); 88.8% and 100% for pneumothorax (n=27); 86.3% and 100% for pulmonary embolus (n=22); 85% and 96.1% for pneumonia (n=20), respectively.Conclusion: In diagnosis of lung diseases, the lung USG was beter than conventional chest X-ray and was helpul as well as thorax CT. USG could make fast diagnose in patient gruop. Each type of respiratory failure have specific sonographic findings. So that mistakes can be possible. As much more studies on lung USG and physicians who use BLUE protocol in their practice, the lung USG will be more valuable and included in guidelines so that it become a routine procedure in EDs.