Tıkanma sarılığına bağlı organ hasarının önlenmesinde proanthociyanidin`in etkisi

Abstract

Amaç: Tıkanma sarılığına bağlı organ hasarının önlenmesinde proanthociyanidin etkinliği araştırıldı. Durum değerlendirmesi: Tıkanma sarılığında biriken safra tuzlarının oluşturduğu oksidatif etki ile organ hasarına sebep oldukları düşünüldü. Çalışmamızda organ hasarının önlenmesine güçlü bir antioksidan olan proanthociyanidin ne ölçüde faydalı olacağını değerlendirmeyi amaçladık. Yöntem: Deneysel çalışmada her biri 10 rattan oluşan 3 grup oluşturuldu. Grup 1:Koledok diseksiyonu yapılan grup(sham grubu). Grup 2: Koledoğu bağlanan, operasyondan sonra başka işlem yapılmayan grup (kontrol grubu). Grup 3: Koledok ligasyonu sonrası 100mg/kg/gün proanthociyanidin verilen grup. Koledok ligasyonu sonrası postoperatif 1. gün başlanarak 3. gruptaki ratlara 100mg/kg/gün orogastrik yol ile proanthociyanidin verildi. 10 günün sonunda ratlar sakrifiye edildi. Ratların karaciğer ,böbrek ve akciğerleri histopatolojik olarak incelendi.. Alınan kanlarda biyokimyasal parametreler değerlendirildi.Bulgular: Kontrol grubundaki ratlarda, Aspartat Aminotransferaz, Alanin Aminotransferaz, Alkalen Fosfataz, Gama Glutamil Transferaz,Total Bilirübin, Direkt Bilirübin, Nitrik Oksit, Malondiadehit(MDA),Üre,Kreatinin değerleri Sham grubundaki ratlara göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksek çıktı(p<0,05). Kontrol ve tedavi grubundaki ratlarda biyokimyasal değerler açısından istatistiksel olarak anlamlı fark yoktu(p>0.05). Karaciğer ,böbrek ve akciğerdeki histopatolojik incelemeler sham grubunda istatistiksel olarak anlamlı düzeyde iyi tespit edildi(p<0,05).Proanthociyanidin kullanılan grup ile kontrol grubu arasında karaciğer ve akciğer hasarını histopatolojik olarak değerlendirmede istatistiksel anlamlı fark bulundu(p<0.05) Renal tubül hasarı tedavi grubunda daha az olduğu halde istatistiksel olarak anlamlı fark yoktu(p=0.08). Sonuç: Bizim kanaatimize göre tıkanma sarılığı olan ratlarda proanthociyanidin organ hasarı önlenmesinde faydalı olabileceği düşünüldü.

SUMMARY:Aim:The aim of this study is to investigate the efficiency of proanthociyanidin to prevent organ damage in rats with obstructive jaundice.Objective: It was considered that the bile salt accumulated during obstructive jaundice caused visceral damage through the way of oxidative effects.Method: İn this experimental study, we divided the rats for three groups, each of which has got 10 rats. İn group one we dissected common bile duct(CBD) only. İn group two we performed CBD ligation and group three we gave the rats orally 100 mg/kg/day proanthociyanidin after CBD ligation . Starting with postoperative day one , we treated the rats with 100 mg/kg/day proanthociyanidin through the way of orogastric tube following CBD ligation. The rats were sacrified at the and of day10 th . The livers, kidneys and the lungs of the rats were examined histopathologically. The biochemical parameters were evaluated in the blood samples.Results: Aspartate aminotransferase, alanine aminotransferase, alkaline phosphatase, gama glutamyl transferase, total bilirubin, direct bilirubin, nitric oxide, MDA, urea, and creatinine values in the control group rats were significantly higher than the sham group (p<0.05). There was no statistically significant differences between control and treatments groups. İn the sham group the histopathological examination of the liver, kidneys and the lungs were similar to normal value(p<0.05). There was also a statistically significant difference between the groups, using proanthocyanidin and the control group regarding to the histopathological evaluation of liver and lung damage (p<0.05). Although renal tubule damage in the treatment group was less than the others, there was no statistically significant difference (p=0.08).Conclusion: İn our opinion proanthocyanidin might be useful in preventing organ damage in rats with obstructive jaundice.