Acil serviste akut gastroenterit ön tanılı hastalarda tetkik isteme davranışının hekimlere verilen eğitim ile değişimi

Abstract

Amaç: Acil serviste akut gastroenterit ön tanılı hastalarda tetkik isteme davranışınınhekimlere verilen eğitim ile değişiminin araştırılması.Gereç ve yöntem: Çalışma tek merkezli, müdahale çalışması olarak dizayn edildi.Çalışmaya alınan hastalar iki ana gruba ayrıldı. 10.09.2018 ve 09.10.2018 tarihleriarasında acil servise başvurup hastane bilgi sistemine ICD-10 tanı kodu K52 girilenhastalar grup 1olarak değerlendirildi. Asistan hekimlere bir günlük acil servistegastroenterit hastasına yaklaşım eğitimi verildi. Eğitim sonrası bir ayda (10.10.2018ve 09.11.2018 arasında) arasında acil servise başvurup; ICD-10 tanı kodu K52 girilenhastalar grup 2 olarak değerlendirildi. Eğitim öncesi ve sonrası dönemde; demografikbilgiler, başvuru vitalleri (tansiyon, nabız, ateş, GKS), başvuru şikayetleri (bulantı,kusma, karın ağrısı, gaitada kan, gaitada mukus), fizik muayene bulguları (defans,rebound), ek hastalıkları (DM, HT, KAH, KBY, KOAH, KC S), tetkik yapılma (Na,K, üre, kreatinin, glikoz, lökosit değerleri) durumu ve tetkik sonuçları karşılaştırıldıBulgular: Çalışmaya grup 1 (eğitim öncesi) 925 ve grup 2 (eğitim sonrası) 505 hastabaşvurmuş olup toplam 773(%54,1) kadındı. Ortalama yaş 35 saptandı. Eğitim ilehastalardan kan alma oranında %6 düşme ve alınan tetkiklerin patolojik çıkmaoranında %11 artma mevcuttur. Çalışmada verilen eğitim ile ishal şikayetiyle acilservise başvuran hastalarda tansiyon, ateş, nabızdaki değişikliklerin kan almaalışkanlığı üzerine etkisi saptanmadı. İshal şikâyeti ile acil servise başvuran hastalardagebelik tetkik isteme alışkanlığını artıran; karın ağrısı ise tetkik isteme alışkanlığınıazaltan anlamlı parametreler olarak tespit edilmiştir. DM, KAH, KC S ek hastalıklarıolan hastalarda eğitim sonrasında istenen tetkik miktarında değişiklik olmazken HT,KBY, KOAH ek hastalıkları olan hastalarda istenen tetkik miktarında düşme tespitedilmiştir. Çalışmada tüm hasta grubunda ishal şikâyeti ile başvuran hastaların ¾ 'üneIV tedavi verilmiştir. Eğitim sonrasında ise bu hasta grubunda verilen IV tedavi azalmaeğilimindedir.Sonuç: Bu çalışmada asistan hekimlere verilen eğitimle ishal şikâyeti ile acilebaşvuran hastalarda istenen tetkik miktarının azaldığı saptanmıştır.

Aim: The aim of this study is to investigate the changes in the test-ordering behaviorof the emergency physicians in the management of patients with a presumptivediagnosis of acute gastroenteritis.Materials and Methods: The study was designed as a single-center interventionalstudy. The patients were assigned to either of two arms. Patients admitted to theemergency department between 10.09.2018 and 09.10.2018 and received the ICD-10diagnostic code of K52 were evaluated as group 1. The resident physicians were givena one-day focused training on the management of the patients with acutegastroenteritis. After the training session, the patients who were given the ICD-10 codeof K52 in the one-month post-education period (between 10.10.2018 and 09.11.2018)were evaluated as group 2. Before and after the training; demographic information,vital signs on admission (blood pressure, pulse, fever, GCS), complaints (nausea,vomiting, abdominal pain, faecal blood, faecal mucus), physical examination findings(guarding, rebound), additional diseases (diabetes mellitus, coronary artery disease,liver cirrhosis, hypertension, chronic kidney disease, chronic obstructive pulmonarydisease), examination (Na, K, urea, creatinine, glucose, leukocyte values) and theresults were compared.Results: Group 1 (pre- education) 925 and group 2 (post- education) 505 patients wererecruited in the study, of whom 773 (54.1%) were female in total. The mean age was35 years. Following the education session, there was a decrease of 6% in the rate oftests ordered for the patients and an increase of 11% in the rate of pathological findingson the laboratory work up. In the study, blood pressure, fever and heart rate were thefactors without any effect on test-ordering behavior. On the other hand, pregnancy wasassociated with an increased ratio of tests ordered, while abdominal pain was linkedwith a reduced rate of tests. There was no change in the ratio of patients ordered testsin the management of diarrhea following education session in patients with diabetesmellitus, coronary artery disease, liver cirrhosis; while the tests ordered in those with xhypertension, chronic kidney disease, chronic obstructive pulmonary disease declinedafter the education session. In the study, three-fourths of the patients who presentedwith diarrhea were administered IV fluids. Nonetheless, the tendency to treat with IVfluids in patients admitted with diarrhea declined after training.Conclusion: In the present study, the ratio of patients ordered tests in the managementof diarrhea in the emergency department was found to be lower in the post-educationperiod when compared to pre-education period.