Tip 2 diyabetik hastalarda serum endotoksin düzeyinin diyabetin gastrointestinal otonom nöropati komplikasyonu ile ilişkisi

Abstract

Amaç: Diabetes mellitus (DM), insülin eksikliği veya insülin etkisindeki defektler nedeniyle organizmanın karbonhidrat, yağ ve proteinlerden yeterince yararlanamadığı, sürekli tıbbi bakım gerektiren, mikrovasküler ya da makrovasküler birçok komplikasyonu olan kronik hiperglisemik bir metabolizma hastalığıdır. Bu komplikasyonların patofizyolojisinde çok çeşitli mekanizmalar rol almaktadır. İnsan barsak florasında bulunan bakterilerin endotoksin aracılığı ile bu mekanizmalardan biri olabileceği düşünülmektedir. Çalışmanın sonunda diyabetik gastrointestinal otonom nöropati komlikasyonunun daha ileri evre olduğu hastalarda kan endotoksin düzeylerinin daha yüksek saptanması öngörülmektedir. Çalışmanın temel amacı; Tip 2 diyabetli hastalarda endotoksinin kandaki düzeyi ile gastrointestinal otonom nöropati komplikasyonunun derecesi arasındaki ilişkiyi ortaya koymaktır. Ayrıca bu maddenin hastanın mevcut diğer biyokimyasal parametreleri, klinik ve demografik verileri ile ilişkisini de araştırmayı amaçladık.Gereç ve yöntem: Çalışmaya hastanemiz polikliniklerine başvuran 25-85 yaş arası, çalışma için onamı alınmış, kooperasyon ve oryantasyonu yeterli olan, Tip 2 diyabet tanılı 80 hasta dahil edildi. 80 kişilik bu hasta grubundan ilave olarak alınan kan örnekleri santrifüj edildi ve bu örneklerden uygun kit temin edildikten sonra endotoksin düzeyleri çalışıldı. Gebe, akut enfeksiyon, akut vasküler olay, malignite hikayesi olanlar, ileri evre böbrek yetmezliği olanlar, kooperasyon ve oryantasyonu yetersiz hastalar çalışmaya dahil edilmedi. Bulgular: Yaş ortalamaları 62,2±8,8 olan 41 kadın, 39 erkek (K/E=1.05) toplam 80 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastaların ortalama endotoksin düzeyi 61,8±44,9 EU/L olarak saptandı. Çalışmamızda serum endostoksin düzeyi ile WBC, HGB, PLT, açlık glukoz, HbA1c, kolesterol, HDL, LDL, ALT, AST, T.Protein, albümin, CRP, mikro albumünüri değeri arasında anlamlı ilişki olmadığı görüldü. GIS otonom nöropatisi olan hastalarda, GIS otonom nöropatisi olmayanlara göre serum endotoksin seviyelerini daha yüksek tespit etmekle birlikte bu komplikasyon ile endotoksin seviyesi arasında istatistiksel açıdan anlamlı ilişki saptamadık.Sonuç: Çalışmamız sonucunda serum endotoksin düzeyi ile diyabetin gastrointestinal otonom nöropati komplikasyonu arasında anlamlı ilişki saptanmamıştır. Hasta sayısının kısıtlı oluşu, hastaların uzun süreli takiplerinin yapılamaması, diyet değişkenliği, kullanılan ilaçlar ve obezite gibi parametrelerin göz önüne alınamamış olması serum endotoksin düzeyini etkilemiş olabilir. Bununla birlikte diyabetin patogenezinde rol aldığı düşünülen metabolik endotoksemiye bağlı subklinik inflamasyonun engellenmesinin, ilerleyen zamanlarda diyabetin tedavisinde önemli bir strateji olacağını düşünmekteyiz. Tüm bu veriler ışığında serum endotoksin seviyesini düşürmenin diyabet tedavisinde yeni bir strateji olabileceği kanaatine varılmıştır. Ancak bu yöntemin pratikte kullanılabilmesi için çok sayıda kapsamlı çalışmaya ihtiyaç duyulmaktadır.

Aim: Diabetes mellitus (DM) is a chronic hyperglycemic metabolism disease that the organism cannot benefit from carbohydrates, fats and proteins due to insulin deficiency or insulin effect deficiencies, requiring continuous medical care, with many complications of microvascular or macrovascular. Various mechanisms play a role in the pathophysiology of these complications. Bacteria in the human intestinal flora are thought to be one of these mechanisms through endotoxin. At the end of the study, higher levels of blood endotoxins are predicted in patients with diabetic gastrointestinal autonomic neuropathy complications. The main purpose of the study is; To reveal the relationship between the level of endotoxin in the blood and the degree of complication of gastrointestinal autonomic neuropathy in patients with type 2 diabetes. We also aimed to investigate the relationship of this substance with other existing biochemical parameters, clinical and demographic data.Materials and Methods: The study included 80 patients aged 25-85 who applied to the outpatient clinics of our hospital, who had consent for the study, who had adequate co-operation and orientation, and were diagnosed with Type 2 diabetes. Blood samples collected from this patient group of 80 patients were centrifuged and endotoxin levels were studied after obtaining the appropriate kit from these samples. Pregnant, acute infection, acute vascular event, history of malignancy, patients with advanced renal failure, patients with poor cooperative and orientation were excluded from the study.findings: A total of 80 patients, 41 women and 39 men (F / M = 1.05) with a mean age of 62.2 ± 8.8 were included in the study. The mean endotoxin level of the patients was 61.8 ± 44.9 EU / L. In our study, there was no significant relationship between serum endotoxin level and WBC, HGB, PLT, fasting glucose, HbA1c, cholesterol, HDL, LDL, ALT, AST, T. Protein, albumin, CRP, micro albumin. In patients with GIS autonomic neuropathy, we found that serum endotoxin levels were higher than those without GIS autonomic neuropathy, but we did not find a statistically significant relationship between this complication and endotoxin level. Result: As a result of our study, no significant relationship was found between serum endotoxin level and complication of diabetes gastrointestinal autonomic neuropathy. The limited number of patients, the absence of long-term follow-up of patients, the variability of diet, medications, and obesity could not have been taken into account, which may have affected the serum endotoxin level. However, we think that preventing subclinical inflammation due to metabolic endotoxemia, which is thought to play a role in the pathogenesis of diabetes, will be an important strategy in the treatment of diabetes in the future. As a result of all these data, it was concluded that lowering the serum endotoxin level may be a new strategy in the treatment of diabetes. However, in order to use this method in practice, a large number of comprehensive studies are required.